O popadaniu w chaos w bydlęcym imperium chińskiego miliardera

Była to jednak próba Hui zakupu S. Kidmana & Co., ogromne imperium nieruchomości ostatecznie przejęte przez Reinharta i jego chińskich partnerów oraz późniejszy zakup przez niego portfela stacji dla bydła wielkości Belgii – których część była wcześniej własnością wybitnego biznesmena Harolda Mitchella – sprawiły, że zyskał najwięcej uwagi.

Mitchell przez lata po rozstaniu z żoną próbował sprzedać portfel znany jako Yougawalla Pastoral Company. W Hue znalazł bogatego kupca.

Oprócz zapłacenia 70 milionów dolarów portfelowi Mitchella, firma wspierana przez Shimao kupiła także Argyle Cattle Company, dodając 1 milion hektarów do stacji Beefwood Park, Shamrock, Moola Bulla i Mount Amhurst. Został sfinansowany kwotą 51,5 mln dolarów od Shimao i pożyczką w wysokości 75 mln dolarów od Merchants Bank of China.

Jednak wkrótce potem dokumenty przedłożone Sądowi Federalnemu wykazały, że istniał poważny rozłam między Carol Hui, wyznaczoną przez jej ojca do nadzorowania jego interesów w Australii, a wczesnym partnerem biznesowym Shimao w tym przedsięwzięciu, Dechangiem, chińską firmą finansową Grupa. Oczywiście chodziło o pieniądze.

DeChang i Dale Champion, dyrektor stacji, usunęli Carol Hoey ze stanowiska menadżera, a ona złożyła pozew o uchylenie tej decyzji. Intensywny spór ujawnił poważne różnice w sposobie prowadzenia biznesu.

Początkowo Carol Hoey uważała, że ​​trudności w wygenerowaniu środków pieniężnych na spłatę pożyczek były winą Championa i chciała, aby zniknął. Jingyuan Xue z Dechanga argumentował, że w obliczu poważnej suszy usunięcie dyrektora byłoby złym pomysłem.

Potem pojawiła się kwestia większych funduszy. Pożyczka z China Merchants Bank utrudniła pozyskanie środków od innego pożyczkodawcy ze względu na uciążliwe ograniczenia. Xue stwierdził jednak, że wolałby pożyczkę od Westpac, co według Trybunału Federalnego wynikało częściowo z tego, że nie byłby zobowiązany wobec Shimao.

Z zeznań Championa przedstawionych Sądowi Federalnemu wynika, że ​​jego zdaniem wydalenie Carol Hoey było konieczne, ponieważ nie reagowała ona wystarczająco szybko na jego narastające wezwania o pomoc.

„Moim zdaniem, bez tych płatności działalność stacji zostałaby wstrzymana i bardzo martwiłem się o dobrostan zwierząt na stacjach” – Champion powiedział przed sądem.

„Zdawałem sobie sprawę, że jeśli pojawią się problemy związane z dobrostanem zwierząt; [the] Zagrożone były umowy dzierżawy duszpasterskiej. Spowodowałoby to ogromne szkody dla reputacji i znaczne straty finansowe inwestycji.

Stacje, jak stwierdził Xue w swoich zeznaniach przeciwko Carol Hui, znajdowały się w stanie „naglącego i niebezpiecznego braku płynności”. Dostawcy byli niezadowoleni, pensje pracowników były zagrożone, a pieniędzy na zakup trawy i innych składników odżywczych dla zwierząt było mało.

Ostatecznie sędzia Federalnego Sądu Okręgowego Gene Jagot stanął po stronie Carol Hoey. Sędzia Jagot powiedział, że gdyby Xue miał na względzie dobro stacji, przyjąłby pożyczkę od Shimao. Nie było wówczas problemów z żywieniem bydła.

Carol Howie została przywrócona na stanowisko dyrektora. Bohater wkrótce odszedł z własnej woli. Sędzia Jagot stwierdził również, że Champion nie miał świadomości, że Shimao jako pierwszy złożył ofertę pożyczki.

Ani Shimao, ani rodzina Hui nie odpowiedzieli na prośbę o komentarz. Bohater nie chciał komentować tej sprawy.

W listopadzie, Australijski przegląd finansowy Jak podało, jeden z największych kanadyjskich zarządzających funduszami, Alberta Investment Management, zgodził się kupić portfel bydła Howie za 300 milionów dolarów. Miliarder podwoi swoje pieniądze wydane na inwestycję, jeśli sprzedaż zostanie zatwierdzona przez Komisję ds. Przeglądu Inwestycji Zagranicznych.

Ale problemy Hui nie są już za nim. W zeszłym roku „Rich List” magazynu Financial Review oszacował jego majątek na 4,9 miliarda dolarów, co stanowi niezwykły wyczyn, biorąc pod uwagę, że akcje Shimao notowane w Hongkongu wznowiły obrót akcjami Shimao dopiero w połowie ubiegłego roku po 16-miesięcznej przerwie, kiedy to odnotowano straty. .

W 2022 r. Shimao zaczęło nie spłacać swojego zadłużenia zagranicznego o wartości ponad 11,7 miliarda dolarów. Hui nie była jedyną chińską grupą z branży nieruchomości, która pogrążyła się w długach i miała przed sobą trudną drogę wyjścia z kryzysu finansowego.

Evergrande, które ma prawie 500 miliardów dolarów długu, o włos uniknął w zeszłym miesiącu likwidacji. Inny deweloper, Country Garden, boryka się z ogromnym zadłużeniem po sprzedaży dużego projektu mieszkaniowego w pobliżu Melbourne singapurskiemu deweloperowi Fraser Properties po niespłacie pożyczki w październiku.

Gdy pod koniec ubiegłego roku Shimao próbowało uspokoić swoich zagranicznych wierzycieli, zaoferowało nowy dług Instrumenty zabezpieczone zabezpieczeniem w „głównych aktywach zewnętrznych”. Jest mało prawdopodobne, aby wśród nich było wielu australijskich Hui.

Z dokumentów wynika, że ​​w 2021 r. Hui przeniósł własność swojej australijskiej firmy i nieruchomości rolnych z Shimao na swoją osobistą firmę z BVI, Golden Eagle.

Howie określił wówczas australijską firmę jako nierentowną, dodając, że jej aktywa są warte zaledwie 4 miliony dolarów. Kupując, zaciągnął dług wynoszący 99 milionów dolarów.

Podmiot o nazwie Sicard jest obecnie właścicielem wieży Liverpool Street, która jest obecnie niewątpliwie warta znacznie więcej niż cena zakupu wynosząca 390 milionów dolarów. Dyrektorami tej jednostki są Howie i jego córka, a ostatecznie jest ona własnością tajemniczej firmy z Brytyjskich Wysp Dziewiczych.

Shimao sprzedał zagraniczne aktywa gdzie indziej, w tym biurowiec w Londynie za 315 mln funtów (596 mln dolarów) w 2022 r., a wierzyciele bez wątpienia będą obserwować los innych aktywów powiązanych z rodziną Hui. Biznesmen na przykład nadal posiada większościowe udziały w Bindaree Beef, głównym przetwórcy wołowiny w Australii, który kupił za ponad 100 milionów dolarów.

Według danych jego australijskiej firmy nadal nazywa swoim domem Genesis, rezydencję z widokiem na Hongkong.