Planiści muszą patrzeć 200 lat w przyszłość, aby chronić Belfast przed kryzysem klimatycznym

Planiści z Belfastu powinni spojrzeć 200 lat w przyszłość, projektując sposób ochrony naszego miasta przed kryzysem klimatycznym, mówi profesor z Queens.

Nawala Flood, ekspert w dziedzinie architektury i adaptacji do klimatu, spędza swoje życie zawodowe na analizowaniu sposobów ochrony przed trudną pogodą, rosnącymi temperaturami i przewidywalnym zalaniem śródmieścia. Jej praca na ten temat zyskała międzynarodowe uznanie dzięki nagrodzie Fulbright EPA Scholar Award.

Wkrótce opuści swoich kolegów z Queen’s University, Belfast City Council i Sustainable NI dla Parsons School of Design w Nowym Jorku. W tym czasie ma nadzieję nauczyć się projektować swoją infrastrukturę z myślą o adaptacji do klimatu i społeczności. Ale planuje sprowadzić wszystko, czego się nauczyła, z powrotem do Belfastu.

Czytaj więcej: Tysiące ryb zabitych po tym, jak błoto wlało się do rzeki Co Tyrone

Po otrzymaniu jej prestiżowej nagrody, rozmawialiśmy z Nawalą o wyzwaniach stojących przed Belfastem io tym, jak ma nadzieję pomóc miastu stać się najlepszym, jakim może być. Powiedziała Belfast Live: „Miasta czasami czują się kompletne – nie czują się kompletne, jest praca do wykonania, a to sprawia, że ​​jest to ekscytujące miejsce do studiowania architektury i badania środowiska zbudowanego.

„Istnieje duży potencjał, naprawdę bogate dziedzictwo budowlane i bardzo piękne położenie w dolinie z pięknymi górami w tle – ale to wymaga pracy”.

Noala, która jest również w zarządzie zrównoważonego NI, mówi, że „z pewnością istnieją wyzwania” dla Belfastu w zakresie przystosowania się do potencjalnego wzrostu poziomu morza.

„Powódź będzie problemem w centrum miasta i prawdopodobnie wystąpią problemy z upałem – ale prawdziwymi zagrożeniami są ekstremalne zjawiska pogodowe i powodzie” – dodała.

„Myślę, że mamy problemy z bioróżnorodnością w miastach, zachęcaniem do zielonych sieci, a to tylko pod względem adaptacji i łagodzenia. Nie możemy już korzystać z tak wielu samochodów i paliw kopalnych, potrzebujemy spacerów i jazdy na rowerze – aktywnego podróżowania – wszystko powyższe”.

„Myślę, że pierwszą rzeczą do zrobienia jest dokonanie oceny tego, co już mamy i adaptacyjnego ponownego wykorzystania budynków, które już mamy.

„Oczywiście musimy zachować tereny zielone, które już mamy, a następnie mieć dużo miejsc parkingowych, które mogą być bardziej odpowiednie dla parków, w których ludzie mogą się zrelaksować, bawić i być blisko natury. Parki są świetne, ponieważ są jak gąbka dla Potrzebujemy więcej parków i terenów zielonych.

„Jest jeszcze ogromna ilość edukacji, która nie została jeszcze zrealizowana” – dodała. „Myślę, że jest pomysł [the climate crisis] Nie wpłynie to na nas w tej części świata, ale oczywiście wpłynie na nas.

„Termin „odporność” jest nadużywany, ale będziemy musieli tak być, ponieważ to, co dzieje się w innych częściach świata, będzie miało tutaj wpływ”.

Do łatwych wygranych, jak mówi, należą wykorzystanie budynków, które już posiadamy, oraz ocieplenie domów.

„Najłatwiejszym zyskiem dla nas tutaj jest to, że mamy wiele budynków użyteczności publicznej i budynków zabytkowych, które są przykładem energii, którą można zaadaptować do użytku – innym jest izolacja domów.

„Ta dwójka jest na szczycie listy pod względem strategii zerowej netto Belfastu”.

Choć pochodzi z Longford, Architectural and Sustainable Design mieszka w Belfaście od ośmiu lat.

„Kocham go. Myślę, że jest fajny” – dodała.

Nawala objęła stanowisko na Queen’s University w 2014 roku po studiach architektonicznych, następnie została architektem, a następnie studiowała doktorat w zakresie zrównoważonego rozwoju miast.

„W 2019 roku Queens Architecture ogłosiło kryzys klimatyczny, a ja byłam wówczas dyrektorem programu architektonicznego” – wyjaśniła.

„Razem wszyscy moi koledzy i ja skupiliśmy się na pracy w celu rozwiązania problemu klimatycznego.

„Pracuję nad adaptacją klimatu w środowisku zabudowanym, która analizuje potencjalne długoterminowe skutki zmian klimatu w Belfaście i innych miejscach oraz sposoby, w jakie architektura może na to odpowiedzieć.

„Przyglądamy się takim rzeczom, jak potencjalne zagrożenia powodziowe – jak projektujesz obszary, aby móc wchłonąć i radzić sobie z zagrożeniem powodziowym oraz gdzie budować [and] Jak stworzyć adaptowalne budynki… zieloną i niebieską infrastrukturę miejską, a także zaplanować fantastyczny scenariusz przyszłości.

Dodała: „W tej chwili jestem delegatem do Rady Miasta Belfastu, aby porozmawiać z nimi o tym wszystkim”. „Pracują nad tym bardzo ciężko i staram się zobaczyć, jak możemy im pomóc również w edukacji. Wyraźnie mają przed sobą ogromne wyzwania.

„Potem jadę do Climate NI w lipcu i pracuję z nimi przez miesiąc, aby upewnić się, że wiem wszystko, co dzieje się w Belfaście, więc kiedy jestem w Nowym Jorku, zadaję właściwe pytania i inne rzeczy związane z Belfastem. „

Kiedy większość ludzi myśli o kryzysie klimatycznym, pierwszymi ekspertami, którzy przychodzą na myśl, są naukowcy. Ale Nawala mówi: „Jako architekci możemy być naprawdę pomocni.

„Od trzech lat pracujemy ze studentami nad projektami adaptacyjnego ponownego wykorzystania, co jest dość nietypowe dla architektów”.

„Kiedy robisz tego rodzaju interesy, możesz przyjrzeć się przeprojektowaniu przestrzeni publicznej, aby mogła wchłaniać wodę deszczową zamiast twardego dachu w całym miejscu.

„Takie rzeczy – tworzenie miasta, w którym chcesz być, gdzie chcesz żyć i mieć jakość życia. Zrównoważone życie to angażujące życie – i właśnie tam chcemy dotrzeć. „

Budynki mają około 10% śladu węglowego w swoich formach, więc „musimy ich używać, a nie tworzyć nowe budynki”, mówi Nuala.

„To także kwestia zasobów” – dodała. Jeśli chodzi o materiały używane w budownictwie, uważa, że ​​potrzeba dużo pracy, aby budynki „nie emitowały gazów cieplarnianych przez materiały budowlane”.

Chociaż kwestie te stanowią same w sobie wyzwania, w Nowym Jorku skupi się na nauce, jak angażować społeczności w zmiany, które muszą nastąpić i jak zmienić systemy planowania, aby dobrze patrzeć w przyszłość.

„Musimy planować bardzo długoterminowo, a nie w najbliższej przyszłości – planowanie na 200 lat i tego rodzaju zmiana sposobu myślenia i właśnie tam musimy się dostać” – dodała.

„Muszę wiedzieć, w jaki sposób skłonili wszystkich do rozpoczęcia planowania długoterminowego, a nie najbliższej przyszłości – gdzie wiele osób skupia się na polityce i planowaniu.

„Ochrona przed powodziami i radzenie sobie z innym klimatem jest prawdopodobnie dużo nieprzewidywalna. Będzie wiele ekstremalnych zjawisk pogodowych i będzie znacznie cieplej.”

„Musimy zaprojektować proste rzeczy, takie jak sadzenie dużej ilości drzew, a drzewa uliczne są dobre, ponieważ dają cień i siedlisko dla bioróżnorodności oraz pomagają ogrzać miasta, ponieważ nie ma tam zbyt wielu twardych, odbijających światło powierzchni.

„To są rzeczy, o których musimy zacząć myśleć już teraz, ponieważ przejście na konsultacje społeczne zajmie dużo czasu, aby zdobyć fundusze na rozpoczęcie projektów. To są projekty długoterminowe.”

Ale jeśli potrafimy zarządzać tym, co jest wymagane, nagrody są świetne.

„Rozwijający się przyszły region Belfastu to znacznie bardziej zielona przestrzeń ze znacznie większą bioróżnorodnością, bardziej zieloną infrastrukturą i rozwiązaniami opartymi na naturze, aby poradzić sobie z ciągle zmieniającym się i zmieniającym krajobrazem wodnym”.

Jeśli chodzi o jej podróż do Wielkiego Jabłka, mówi: „Jestem bardzo podekscytowana — podekscytowana i trochę zmartwiona tym wszystkim.

„To wielki zaszczyt, ale to się nie dzieje samo z siebie. Jestem częścią społeczności architektów i prowadzimy świetne rozmowy.

„Mam szczęście do znajomych, których mam i nie ma mowy, żebym mogła formułować własne myśli bez tak dobrej rozmowy wokół mnie”.

Przeczytaj następujące:

Aby uzyskać najnowsze wiadomości, odwiedź stronę główną Belfast Live tutaj. Aby zapisać się do naszego bezpłatnego biuletynu, zobacz tutaj.