Próbki księżycowe były liofilizowane od 50 lat. NASA w końcu opracowała technologię, aby właściwie ją badać.

Czy zastanawiałeś się kiedyś, co stało się ze wszystkimi skałami i pyłem, które astronauci Apollo przynieśli z Księżyca? Niektóre z tych próbek księżycowych zostały natychmiast zbadane. Inne trafiły do ​​muzeów, instytutów naukowych i biur światowych liderów. Pozostałe są przechowywane w NASA Johnson Space Center w Houston. Niektóre trzymano w temperaturze otoczenia, podczas gdy inne trzymano w stanie mocno zamrożonym. Celem było zatrzymanie na nich jakichkolwiek śladów gazów, cieczy lub związków biologicznych. Niektóre z tych próbek księżycowych są obecnie badane po raz pierwszy od 50 lat w NASA Goddard Space Flight Center w Maryland, przy użyciu nowoczesnych procedur niedostępnych w latach Apollo.

Co powinny nam powiedzieć próbki księżycowe?
Po co badać starożytne księżycowe skały i pył? A jak to robisz? Dla Natalie Curran, głównego badacza w Goddard’s Mid-Atlantic Noble Gas Research Laboratory, historia, której doświadczają próbki na Księżycu, jest wielką atrakcją. Powierzchnia księżyca to trudne miejsce. Nie ma atmosfery ani płynącej wody. Kratery uderzeniowe, promieniowanie słoneczne i promieniowanie kosmiczne to jedne z największych czynników zmieniających powierzchnię księżyca.

„Nasza praca pozwala nam używać gazów szlachetnych, takich jak argon, hel, neon i ksenon, aby zmierzyć, jak długo próbka była wystawiona na działanie promieni kosmicznych, co może pomóc nam zrozumieć historię tej próbki” – powiedział Curran. „Promienie kosmiczne mogą uszkodzić materię organiczną, która może znajdować się w próbce, więc zrozumienie czasu trwania pomaga określić wpływ ekspozycji na materię organiczną”.

Kolega Jamie Elisila, naukowiec z Laboratorium Analitycznego Astrobiologii Goddarda, stwierdził, że obecność małych lotnych związków organicznych w próbkach jest niezwykła. Obejmuje to aminokwasy niezbędne do życia na Ziemi. I to nie tylko na Księżycu i asteroidach. Prawdopodobnie znajdują się w bardzo różnych miejscach Układu Słonecznego, co ona i jej zespół chcą zrozumieć.

Dbanie o cenne okazy księżycowe
Kilka lat temu zespół Johnson’s Artemis Curation, kierowany przez naukowca NASA Julie Mitchell, rozpoczął planowanie nowego obiektu. Chcieli miejsca, w którym materiały Apollo 17 mogłyby być przetwarzane do dalszych badań. Utworzenie laboratorium dało również możliwość zaplanowania dostaw skał i pyłu z nadchodzących misji księżycowych i przetworzenia ich przy użyciu najnowszych technologii. Artemis jest kolejnym, który wyszedł z NASA. Chociaż misja była opóźniona, jej ostateczny start na Księżyc z jej załogą (prawdopodobnie w 2025 r.) dostarczył pierwszą kobietę na Księżyc. Zacznie również zbierać próbki księżycowe, w których przerwał Apollo.

„Uważamy, że niektóre aminokwasy w glebie księżycowej mogły powstać z cząsteczek prekursorów, które są mniejszymi, bardziej lotnymi związkami, takimi jak formaldehyd lub cyjanowodór” – powiedziała. „Naszym celem badawczym jest identyfikacja i ilościowe określenie tych małych LZO, a także wszelkich aminokwasów, oraz wykorzystanie danych do zrozumienia bioorganicznej chemii Księżyca”.

Pierwszym krokiem było zaprojektowanie i modyfikacja specjalnego laboratorium przygotowania próbek. „Wykonując tę ​​pracę, nie tylko ułatwiamy eksplorację Artemidy. Ułatwiamy zwrot przyszłych próbek i ludzką eksplorację reszty Układu Słonecznego” – powiedział Mitchell. „Czuję się bardzo zaszczycony, mogąc wnieść swój wkład w ten mały sposób, rozwijając nasze możliwości zbierania tych przedmiotów i bezpiecznego dostarczania ich do domu oraz ich długoterminowej opieki”.

Trudno jest zapakować próbki Apollo do wysyłki i utrzymać je na miejscu. Według Ryana Zieglera, kuratora próbki Apollo, robienie tego na mrozie utrudniało sprawę. Ale było warto, powiedział. Ziegler pracuje w Departamencie Badań i Eksploracji Materiałów Astronomicznych (ARES) w firmie Johnson. „To ważna lekcja dla Artemidy, ponieważ umiejętność radzenia sobie z okazami na mrozie będzie ważniejsza dla misji Artemidy niż dla Apollo. Ta praca daje nam pewne wnioski i dobrą pożywkę dla Artemidy”.

zachowaj spokój
Ważne jest przechowywanie próbek w chłodni. Dzięki temu materiały z innych światów są bezpieczne i wolne od zanieczyszczeń brudem, skałami i życiem na Ziemi. Dlaczego to jest ważne? Po pierwsze, naukowcy chcą badać tylko materiały księżycowe, a nie ziemskie rydwany. Jest to ważne, gdy chcą poznać naturę warunków na Księżycu. Ponadto przyszłe misje księżycowe skoncentrują się na zbieraniu materiału z obszarów polarnych Księżyca. Oznacza to, że można odzyskać kryształki lodu zmieszane z pyłem i skałami. W innych częściach Księżyca miejsca uderzenia mogą zawierać aminokwasy lub inne związki organiczne. Pochodzą z fragmentów asteroid, które uderzyły w powierzchnię księżyca. Oczywiście ważne jest, aby lód był w pierwotnym stanie zamrożonym, a aminokwasy i inne materiały chronione przed zanieczyszczeniami związanymi z gruntem. Dlatego niektóre próbki Apollo były „na lodzie” przez te wszystkie lata.

50 lat przechowywania w połączeniu z badaniami się opłaci
Zamrożone i odmrożone próbki Apollo 17 dotarły bezpiecznie do Goddard. Teraz naukowcy zajmujący się Księżycem koncentrują się na odkrywaniu swoich sekretów. Trwające prace nad tymi próbkami i przyszłe powroty z innych miejsc dadzą nowy wgląd w pochodzenie i ewolucję innych światów w Układzie Słonecznym.

Podsumowanie wiadomości:

• Próbki księżycowe były liofilizowane od 50 lat. NASA w końcu opracowała technologię, aby właściwie ją badać.
• Sprawdź wszystkie aktualności i artykuły z najnowszych wiadomości kosmiczne aktualizacje.