Ślady skamieniałości dowodzą, że ludzie zamieszkiwali obie Ameryki tysiące lat wcześniej, niż sądziliśmy

Nasz gatunek zaczął migrować z Afryki około 100 000 lat temu. Oprócz Antarktydy, Ameryki były ostatnimi kontynentami, do których dotarli ludzie, ponieważ pierwsi pionierzy przekroczyli podwodny most lądowy Beringa, który łączył wschodnią Syberię z Ameryką Północną.

W czasie plejstoceńskiej epoki lodowcowej, która zakończyła się 10 000 lat temu, duże pokrywy lodowe pokrywały większość Europy i Ameryki Północnej. Woda uwięziona w tych pokrywach lodowych obniżyła poziom morza, umożliwiając ludziom przejście mostem z Azji przez Arktykę na Alaskę. Jednak w szczytowym momencie ostatniego cyklu lodowcowego ich droga na południe do Ameryk została zablokowana przez lądolód.

Jak dotąd naukowcy uważają, że ludzie podróżowali na południe do obu Ameryk dopiero wtedy, gdy ta bariera lodowa zaczęła się topić – najwcześniej 16 500 lat temu. Ale wraz z naszymi kolegami odkryliśmy zbiór skamieniałych odcisków stóp, które wskazują, że ludzie po raz pierwszy postawili stopę na kontynencie tysiące lat temu. Te ślady stóp w Parku Narodowym White Sands w Nowym Meksyku zostały odkryte przez grupę nastolatków, dzieci, a czasem dorosłych i datowane na wysokość ostatniego lodowca, około 23 000 lat temu. To sprawia, że ​​jest to najstarszy dowód naszego gatunku w obu Amerykach.

Nasze odkrycia potwierdzają teorię, że ludzie byli obecni w południowej części Ameryki Północnej przed ostatnim szczytem lodowcowym – teoria, która jak dotąd opierała się na kwestionowanych i prawdopodobnie niewiarygodnych dowodach.

Zmiana kroku W Białych Piaskach znajdują się dziesiątki tysięcy skamieniałości odcisków stóp. Razem opowiadają historie o interakcji prehistorycznych ludzi z wymarłą megafauną epoki lodowcowej, taką jak mamut kolumbijski i olbrzymie leniwce naziemne. Ślady leżały na obrzeżach dużego mokradła – być może jeziora po porze deszczowej, ale innym razem bardziej przypominającego zbiornik wodny. Do tej pory problemem było datowanie tych zabytków. Wiedzieliśmy, że zostały odciśnięte, zanim megafauna wyginęła, ale nie do końca kiedy.

Zmieniło się to we wrześniu 2019 roku, kiedy zespół znalazł ślady z niezakłóconymi osadami nad i pod nimi. W obrębie tych osadów znajdowały się warstwy zawierające setki nasion trawy okopowej Ruppia cirrhosa. Nasiona te, po datowaniu radiowęglowym, ujawnią wiek samych odcisków stóp. Analiza wykazała, że ​​nasiona mają od 21 000 do 23 000 lat, co wskazuje, że ludzie wielokrotnie odwiedzali to miejsce przez co najmniej dwa tysiące lat. Ślady stóp White Sands dostarczają jednoznacznego dowodu, że ludzie w obu Amerykach byli u szczytu ostatniego lodowca, a nie po jakimś czasie, jak wcześniej sądzono. To wielka sprawa dla naszego zrozumienia populacji obu Ameryk i składu genetycznego rdzennych Amerykanów.

Korzystając z DNA współczesnych rdzennych Amerykanów, naukowcy ustalili, że ich przodkowie przybyli z Azji w kilku falach, z których część została wyizolowana genetycznie. Powód tej izolacji nie jest jasny. Teraz nasze nowe dowody na odcisk stopy wyjaśniają, wskazując, że pierwsi Amerykanie byli odizolowani na południe od pokrywy lodowej Ameryki Północnej, tylko po to, by dołączyli do nich inni, gdy ta płyta się stopiła.

Nasze odkrycie może również ponownie otworzyć spekulacje na temat innych stanowisk archeologicznych w obu Amerykach. Jednym z nich jest Jaskinia Chiquihuite w Meksyku. Archeolodzy twierdzili niedawno, że dowody z tej jaskini wskazują, że ludzie zamieszkiwali Amerykę około 30 000 lat temu – 7 000 lat przed tym, jak ludzie pozostawili swoje ślady na białym piasku.

Jednak znaleziska Jaskini Chiquihuet są kwestionowane przez niektórych, ponieważ kamienne narzędzia mogą być trudne do interpretacji, a kamienie podobne do narzędzi mogą być formowane w naturalnych procesach. Narzędzia kamienne mogą również przemieszczać się między warstwami osadów i skał. Żadnych śladów kopalnych. Są mocowane na poziomie ściółki, dzięki czemu dostarczają bardziej wiarygodnych dowodów na to, kiedy ludzie je opuścili.

Nastoletnie kopnięcia Mamy tendencję do przedstawiania naszych przodków przechodzących przez zmagania na śmierć i życie – zmuszonych do walki z żywiołami, aby pozostać przy życiu. Jednak dowody White Sands wskazują na stosunkowo zabawne i zrelaksowane środowisko, w którym nastolatki i dzieci spędzają razem czas w grupie.

Być może nie jest to zaskakujące. Dzieci i młodzież są bardziej aktywne i energiczne niż dorośli, dlatego pozostawiają więcej śladów. Dorośli są zwykle bardziej oszczędni w ruchu, pozostawiając mniej śladów. Ale innym wyjaśnieniem tego nowego dowodu jest to, że nastolatki były częścią siły roboczej tych wczesnych grup myśliwych i zbieraczy. Ślady prawdopodobnie pozostawili młodzi ludzie przynoszący i niosący zasoby dla swoich prehistorycznych rodziców.

W każdym razie ludzie, którzy pozostawili swój ślad na białych piaskach, byli jednymi z pierwszych znanych amerykańskich nastolatków. W kamieniu ich ślady oddają hołd ich przodkom, którzy, jak wiemy, przeszli przez most Long Land do Ameryki tysiące lat wcześniej, niż się powszechnie uważa.

(Ta historia nie została edytowana przez pracowników Devdiscourse i jest automatycznie generowana z udostępnionego kanału.)