Thomas Bach zdenerwowany trenerem Camilą Valleevą, Elaine Jo wygrywa złoto w finale półfajki

Amerykańska drużyna kierowana przez Michaelę Shiffrin opuszcza Igrzyska Olimpijskie w Pekinie z tylko jednym z 30 indywidualnych medali w narciarstwie alpejskim. Ona jest Srebrna (od Ryana Cochrana Siegela w Men’s Super G Championship).

Kraj odpowiedzialny za sukcesy na Zimowych Igrzyskach, taki jak Bode Miller, Lindsey Vonn, Ted Ligety i Julia Mancuso w ciągu ostatnich dwóch dekad, miał tylko jeden medal w narciarstwie na igrzyskach olimpijskich w 1998 r. – i był to co najmniej złoty medal. Więc właściwie trzeba się cofnąć do 1988 roku, kiedy Amerykanie zdobyli zero medali w Alpach, żeby znaleźć gorszy występ niż 2022.

„Mamy jasne cele i oczekiwania, które włożyliśmy w nasz program, a jeśli tego nie zrobisz, jest to rozczarowujące” – powiedział Paul Krestovich, trener reprezentacji kobiet w alpejskich górach USA.

Jest ostatnia szansa na zdobycie medalu w sobotę w równoległym wyścigu drużyny, wydarzeniu, które zostało dodane do igrzysk olimpijskich w 2018 roku. Shiffrin jest częścią amerykańskiego składu, razem z Paulą Moltzan, AG Hurt, River Radhamos, Tommym Ford i Luke Winters.

Więc co tym razem poszło nie tak ze Stanami Zjednoczonymi? Okazuje się, że dużo.

Zacznij od Shiffrin, już w wieku 26 lat, jednego z najbardziej utytułowanych łyżwiarzy w historii, z trzema medalami z poprzednich igrzysk olimpijskich – dwoma złotymi, jednym srebrnym – oraz sześcioma złotymi medalami Mistrzostw Świata, trzema tytułami w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata i 73 zwycięstwami w wyścigach Pucharu Świata ( 3 miejsce w historii) i 47 zwycięstw w Pucharze Świata w slalomie (rekord w każdej dyscyplinie).

Ja wzięłam udział we wszystkich pięciu wyścigach kobiet w Chinach i tak poszły w kolejności: slalom gigant, nie ukończyły; meander, niedokończony; Super-G, IX; regresja, 18; Połączone, niedokończone.

„Naprawdę tego nie rozumiem i nie jestem pewien, kiedy otrzymam jakieś wyjaśnienie”, powiedziała Shiffrin w czwartek, wślizgując się na około 10 sekund do części slalomowej połączonej grupy po tym, jak zajęła piąte miejsce w wyścigu. spadek. „I nie mogę ci wytłumaczyć, jak bardzo jestem sfrustrowany, ponieważ nie wiem, czego mogę się dzisiaj nauczyć”.

Mówiąc prościej: najlepszy łyżwiarz na świecie w ostatnich latach radził sobie słabo przez ostatnie półtora tygodnia.

Innym problemem dla Stanów Zjednoczonych jest nieobecność Brezzie Johnson, drugiej najlepszej zawodniczki na Mistrzostwach Świata Kobiet w tym sezonie, która po operacji opuściła igrzyska olimpijskie. Ford ścigał się po raz pierwszy od poważnej kontuzji w styczniu 2021 roku; Męska drużyna jest mniejsza niż tylko sześciu zawodników ze względu na zmiany przepisów, więc tylko jeden Amerykanin wystartował w slalomie, a po raz pierwszy do grupy weszło zero.

Najlepszym pokazem Amerykanki było ósme miejsce Moltzan w slalomie.

Oprócz srebrnego Cochrana-Siegle, jedynym Amerykaninem, który osiągnął wynik lepszy niż 12, było czwarte miejsce Radamusa w slalomie gigancie.

Medale, zwłaszcza złote, to być może nie jedyna miara sukcesu Zimowych Igrzysk. Jednak to one liczą się najbardziej podczas oceniania zespołu.

„Są prawdziwymi medalistami ostatnich igrzysk olimpijskich, a po męskiej stronie nie mamy tych supergwiazd” – powiedział Forest Carey, trener męskiej drużyny alpejskiej w USA.

Na igrzyskach w Pyeongchang cztery lata temu Amerykanie nie zdobyli medali alpejskich, ale kobiety zdobyły trzy.

Wszystkie inne medale amerykańskie w tym stuleciu: pięć w 2014 roku, osiem w 2010 roku, dwa w 2006 roku, dwa w 2002 roku.

„To trochę dziwne, ponieważ Amerykanie zwykle są silni w dużych imprezach” – powiedział Alex Vinitzer, włoski skater. „Ale w ostatecznym rozrachunku jedyne wydarzenie to jednorazowe wydarzenie i trudno to zrobić dobrze”.

Zobacz, co osiągnęła Szwajcaria, kraj liczący mniej niż 10 milionów ludzi: pięć złotych medali, rekord olimpijski w Alpach, od Corinne Sutter (zjazd kobiet), Lary Gut Bahrami (super G kobiet), Michela Gisine (kobiety łącznie). ) ), Fuse (zjazd mężczyzn), wygrał Marco Odermatt (slalom gigant mężczyzn). Ten naród zebrał dziewięć indywidualnych medali w tym sporcie.

Austria zebrała sześć medali (dwa złote); Włochy cztery; Francja i Norwegia po trzy.

„Igrzyska olimpijskie przyszły w okresie przejściowym” – powiedział Curry, wskazując na Radamosa, który w zeszły weekend skończył 24 lata, jako przykład wschodzącego talentu. „Igrzyska to wszystko o medale, ale chłopaki, z którymi bardzo dobrze rywalizowaliśmy. I mamy mocniejsze podstawy. Trudno powiedzieć, czy któryś z nich będzie tak toksyczny jak Boddy czy Ted”.