U mojej mamy zdiagnozowano schizofrenię, gdy miałam 14 lat. To jest to, co chciałbym wiedzieć | Książki australijskie

wKiedy po raz pierwszy dowiedziałem się, że moja mama ma schizofrenię — od pedagoga szkolnego, gdy miałem około 14 lat — prawie nie miałem pojęcia, co to naprawdę znaczy. Jedyne, co wiedziałam na pewno, to to, że wyglądało to mrocznie, upiornie i odpychająco. Innymi słowy, moje rozumienie złożonego zdrowia psychicznego zostało prawie całkowicie określone przez piętno, które je otacza.

Zacząłem podejrzewać, że w mojej matce jest coś dziwnego, poza zwykłymi perwersjami. Być może rodzice wszystkich nie rozmawiali od czasu do czasu z niewidzialnymi głosami lub mieli obsesję na punkcie włamań do domów. Umieszczenie nazwiska na diagnozie ułożyło kawałki układanki na miejsce – ale otworzyło również drzwi do większej liczby pytań: Czym właściwie jest schizofrenia? Kto jeszcze z nią mieszkał? Dlaczego nie słyszałem ich historii?

Na własną rękę i w Internecie (gdzie spędziłem większość początku 2000 roku) próbowałem przeprowadzić własne badania, przeszukując strony Wikipedii i pochłaniając wszelkie informacje, które mogłem znaleźć na podejrzanych stronach internetowych. Później miałem zamiar ukończyć studia z psychologii, jestem bardzo głodny, aby dowiedzieć się więcej o złożonych diagnozach zdrowia psychicznego i psychicznego. Ale nawet studia licencjackie nie dały mi satysfakcjonujących odpowiedzi.

Dopiero gdy zacząłem zbierać materiały do ​​mojej własnej książki na temat złożonych schorzeń psychicznych w Australii, zacząłem rozumieć schizofrenię i dlaczego jako młody nastolatek nie miałem dostępu do informacji, których naprawdę potrzebowałem na temat temat.

Poznałem dziesiątki niesamowitych ludzi ze złożonymi schorzeniami psychicznymi, takimi jak schizofrenia, a także ich rodziny i opiekunów. Dopiero dzięki tym rozmowom zrozumiałam, jak to jest żyć z tymi diagnozami, w tym powikłaniami i niepowodzeniami w systemie ochrony zdrowia psychicznego.

Jakie są największe lekcje? Ci, którym chciałbym mieć 14 lat, wiedzieli?

Po pierwsze, zacząłem rozumieć, że w przeciwieństwie do przyjętej definicji w Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (AKA DSM Textbook of Mental Health), przeżywane doświadczenie schizofrenii jest bardzo różne w zależności od osoby. Definiujemy schizofrenię, objawiając się halucynacjami, urojeniami lub dezorganizacją mowy – ale sposób, w jaki te objawy się objawiają, oraz ich nasilenie różnią się znacznie w zależności od osoby. Niektóre osoby mogą bardzo źle się czuć żyjąc ze schizofrenią i przez wiele lat potrzebują czujnej opieki; Inni będą wpadać i wychodzić ze stanów psychotycznych i mogą prowadzić względnie „normalne” życie pomiędzy nimi. Niektórzy ludzie, pomimo wszystkich leków i terapii, które może zapewnić opieka psychiatryczna, będą nadal zasypiać i budzić się każdego dnia słysząc głosy, w sposób, który może stać się przyziemny i prawie rutynowy. Są też inni, jak moja mama, dla których lek łagodzi większość objawów przez większość życia. W rzeczywistości schizofrenia jest tak bardzo zmiennym schorzeniem, że wielu lekarzy opowiada się teraz za całkowitym porzuceniem diagnozy.

Chciałbym teraz zrozumieć, jak niezwykłe szczęście miała moja matka w swoim doświadczeniu z psychozą i schizofrenią. Oczywiście na początku jest to bardzo zmienny stan, ale żałuję, że nie wiedziałem wcześniej, w jakim stopniu wyniki schizofrenii mogą zależeć od warunków społeczno-ekonomicznych, lokalizacji i wsparcia społecznego. Myślę, że bardziej pilnie byłoby porozmawiać o doświadczeniach mojej rodziny wcześniej, spróbować zwrócić uwagę na sposoby, w jakie moja mama wyzdrowiała, i spróbować rozwiać część ogromnego piętna związanego z jej stanem. Australijski system opieki psychiatrycznej ma kilka ogromnych luk, przez które wciąż wpadają osoby mające mniej szczęścia niż matki; To tak frustrujące, że w końcu to piętno powstrzymuje nas przed mówieniem o tych ogromnych niepowodzeniach systemowych.

Być może moim największym odkryciem jest to, że wiele osób ze schizofrenią i innymi złożonymi chorobami psychicznymi może, przy odpowiednich zasobach, wyzdrowieć i prowadzić bardzo satysfakcjonujące i szczęśliwe życie. Oczywiście widziałem, jak to się dzieje z moją mamą – ale ani ja, ani ludzie wokół mnie nigdy nie byliśmy narażeni na żadne pozytywne relacje o schizofrenii, w Internecie, w gazetach lub (Boże, pomóż mi) w filmach lub telewizji. Wiele by znaczyło wiedzieć, że nasza rodzina nie jest odosobnioną historią, że są ludzie, z którymi możemy się utożsamić, którzy nas rozumieją. Co więcej, dostępność tych kont oznaczała, że ​​moi przyjaciele mogli zrozumieć, przez co przechodzi nasza rodzina.

Moją największą nadzieją jest teraz to, że przyzwyczaimy się do oglądania historii sukcesu, a czyniąc to, zrozumiemy systemowe bariery, które uniemożliwiają tak wielu osobom ze złożonymi schorzeniami psychicznymi wejście na tę ścieżkę wyzdrowienia.

• Jedna rzecz, o której nigdy nie rozmawiamy o Elfy Scott jest już dostępna w Pantera Press

• W Australii wsparcie jest dostępne pod adresem poza niebieskim pod numerem 1300 22 4636, linia życia W dniu 13 11 14 i dalej linia mężczyzn Pod numerem 1 300 789 978. Organizacja charytatywna w Wielkiej Brytanii umysł Dostępny pod numerem 0300 123 3393 i linia dziecka pod numerem 0800 1111. W Stanach Zjednoczonych Amerykańskie zdrowie psychiczne Dostępny pod numerem 800-273-8255