Źródło obrazu, Archiwum Rodziny Belcaków
Sekretny pamiętnik urodzonego w Polsce żydowskiego nastolatka zamordowanego przez nazistów w 1942 roku ma zostać opublikowany po 70 latach nietkniętego przechowywania w skarbcu banku.
Dziennik Reni: Życie młodej dziewczyny w cieniu Zagłady wydawany jest przez członków rodziny Reni Spiegel.
Książkę porównuje się do pamiętnika Anny Frank.
Jej siostra Elizabeth powiedziała: „Przeczytałam tylko część, bo cały czas płakałam”.
Elizabeth, która zmieniła imię z Ariana, pamięta swoją siostrę jako „bardzo spokojną, bardzo kontemplacyjną dziewczynę”.
Powiedziała korespondentce artystycznej BBC Rebecce Jones, że jej starsza siostra jest „jak moja zastępcza matka”.
Źródło obrazu, Archiwum rodziny Belaków
„Była bardzo mądra. Była dyrektorką programu literackiego w swojej szkole. Zawsze była bardzo miła i troskliwa”.
Renia Spiegel z Przemyśla w południowo-wschodniej Polsce rozpoczęła pracę nad książką, która ukazała się w Wielkiej Brytanii 19 września, gdy miała 15 lat. Na stronach książki znajdują się relacje z pierwszej ręki dotyczące nalotów, ukrywania się i wojny. Inne rodziny żydowskie znikają z getta przemyskiego utworzonego przez hitlerowców w 1942 roku.
Jednak wśród strasznych opowieści Renia, która chciała zostać poetką, opisała swoje pierwsze zakochanie się w chłopcu o imieniu Zygmunt Schwarzer. Pierwszy raz pocałowali się na kilka godzin przed przybyciem nazistów do jej rodzinnego miasta.
Została zastrzelona w lipcu 1942 roku w wieku 18 lat przez żołnierzy niemieckich, którzy po ucieczce z getta odkryli jej ukrywanie się na strychu domu.
Wpis do pamiętnika – 7 czerwca 1942 r
Gdziekolwiek spojrzysz, rozlew krwi. Takie straszne masakry. Jest zabijanie i zabijanie. Wszechmogący Boże, po raz tysięczny uniżam się przed Tobą, pomóż nam, zbaw nas! Panie, daj nam żyć, błagam, chcę żyć! Niewiele w życiu doświadczyłem. Nie chcę umierać. Boję się śmierci. To wszystko jest takie głupie, tak trywialne, tak nieważne, tak małe. Dziś martwię się, że jestem brzydka; Jutro być może przestanę myśleć na zawsze.
Źródło obrazu, Archiwum rodziny Belaków
Renia i Elżbieta (Ariana) przed wybuchem wojny
Zygmunt napisał rozdzierającą serce ostatnią część książki już po jej śmierci.
Został deportowany do Auschwitz, ale przeżył obóz zagłady i został lekarzem armii amerykańskiej, a w 1950 roku odnalazł w Nowym Jorku siostrę Reni Elisabeth i jej matkę Rosę i przywiózł je z powrotem.
„To było straszne przeżycie” – powiedziała Elizabeth. „To był pierwszy raz, kiedy moja mama i ja coś takiego widzieliśmy. Tylko my przeżyliśmy.
Elżbieta i jej matka były zbyt wzruszone, aby przeczytać książkę, gdy dał jej ją Zygmunt, więc przechowywano ją w skarbcu banku.
„Moja mama, jak wiesz, nigdy nie pogodziła się ze śmiercią mojej siostry”.
Książka była projektem córki Elżbiety, Aleksandry Belak, która przetłumaczyła ją z polskiego na angielski, aby móc ją przeczytać.
W 2012 roku Alexandra zdecydowała się przetłumaczyć swoje pamiętniki, aby dowiedzieć się więcej o swojej ciotce.
„Po przeczytaniu tych wspomnień byłam w stanie zrozumieć głębię, szerokość i dojrzałość tej pięknej duszy” – powiedziała.
„Pomyślałam, że wiesz, nie tylko dowiaduję się o Renyi dla siebie, ale każdy powinien poznać tę historię”.
„Niezależny przedsiębiorca. Komunikator. Gracz. Odkrywca. Praktyk popkultury.”
More Stories
Premiera ukraińsko-polskiego dramatu historycznego „Kolęda dzwonów” w serwisie Netflix
Walka króla Karola i Kate Middleton z rakiem wzbudziła zainteresowanie opinii publicznej królewskiego duetu
Mona Tasmania kwestionuje decyzję zezwalającą mężczyznom na wstęp do sali artystycznej przeznaczonej wyłącznie dla kobiet Wiadomości z Australii