W planie działania skupiono się na ochronie różnorodności biologicznej w celu zapobiegania pandemiom

ITHACA, Nowy Jork – Międzynarodowy zespół 25 naukowców zaproponował plan działania zapobiegający kolejnej pandemii poprzez ochronę obszarów naturalnych i zwiększanie różnorodności biologicznej, zapewniając w ten sposób zwierzętom wystarczającą ilość pożywienia, bezpieczne schronienie i odległość, aby ograniczyć kontakt i przenoszenie patogenów na ludzi. .

Epidemie rozpoczynają się, gdy zwierzęta przenoszące choroby, takie jak nietoperze, wchodzą w bliski kontakt z ludźmi, zwierzętami gospodarskimi lub innymi zwierzętami i przenoszą nowe patogeny. Wirusy takie jak SARS-CoV-2, SARS-CoV-1, Nipah, Hendra i prawdopodobnie Ebola przenoszą się śmiertelnie z nietoperzy na ludzi, czasami przez żywiciela pośredniego.

„Świat koncentruje się na tym, jak wykrywać nowe patogeny, a następnie powstrzymywać je, gdy rozprzestrzenią się wśród ludzi, zamiast przede wszystkim na tym, jak zapobiegać przedostawaniu się tego patogenu do ludzi” – powiedział. Rainę Plowrightprofesor na Wydziale Zdrowia Publicznego i Ekosystemów na Uniwersytecie Cornell i pierwszy autor artykułu „Środki zaradcze środowiskowe zapobiegające rozprzestrzenianiu się patogenów i późniejszych pandemii” opublikowanego w czasopiśmie Nature Communications.

Strategia zapobiegania epidemii opiera się na spostrzeżeniach z Para artykułów z 2022 r Które służy jako studium przypadku mające zastosowanie do wszystkich zwierząt potencjalnie przenoszących choroby odzwierzęce. W artykułach tych – opisujących, w jaki sposób nietoperze mogą rozprzestrzeniać wirusa Hendra, który jest śmiertelny dla koni i ludzi – wyjaśniono, że gdy nietoperze tracą zimą swoje naturalne siedliska i źródła pożywienia, ich duża liczba rozdziela się i migruje w małych grupach na obszary rolnicze i miejskie. Stają się także zestresowani, częściowo z powodu niewystarczających źródeł pożywienia i wydalają więcej wirusów z moczem. Wirus spada na ziemię, gdzie wypasane konie ulegają zakażeniu; Konie z kolei mogą zarażać ludzi. Kiedy jednak naturalne siedliska mogą zapewnić wystarczającą ilość pożywienia, zwłaszcza w miesiącach jesienno-zimowych, nietoperze wracają do tych siedlisk, gromadzą się w dużych ilościach i przestają rozprzestrzeniać wirusa.

W planie działania wykorzystano te i inne studia przypadków w celu wyjaśnienia mechanizmów łączących zmianę środowiska i rozprzestrzenianie się patogenów ze zwierząt na ludzi, a także określono interwencje środowiskowe mające na celu przerwanie tych powiązań oraz ramy polityczne niezbędne do ich wdrożenia.

Interwencje środowiskowe rozpoczynają się od ochrony miejsc żerowania zwierząt. „Musimy zapewnić obfite dostawy pożywienia o każdej porze roku, zwłaszcza gdy zwierzęta znajdują się w stresujących fazach życia, takich jak reprodukcja i migracja” – stwierdził Plowright.

Następnie ważna jest ochrona miejsc, w których zwierzęta mogą nocować lub gromadzić się, ponieważ dziesiątki tysięcy nietoperzy mogą nocować w zadaszeniach i jaskiniach, więc gdy te obszary zostaną naruszone, grupy te mogą się rozdzielić, przemieszczać i rozsiewać więcej wirusów. Ponadto nietoperze żyjące w jaskiniach mogą nie mieć innych jaskiń, do których mogłyby się przenieść, w takim przypadku pozostają na miejscu, stają się bardziej zestresowane i potencjalnie rozsiewają więcej wirusów. Kluczowa jest także ochrona terenów, które stanowią barierę między ludźmi a dziką przyrodą.

„W przyrodzie żyją biliony drobnoustrojów, ale rzadko chorujemy, ponieważ istnieje wiele, wiele barier między nami a nowymi patogenami” – powiedział Plowright.

Na koniec Plowright stwierdził, że dla społeczności zajmujących się zwierzętami ważne jest zapewnienie ludziom niezbędnej ochrony, aby uniknąć narażenia na patogeny.

Autorzy badania podkreślają potrzebę powołania międzynarodowej agencji lub komitetu, który mógłby ocenić i skompilować dane na temat zapobiegania, gotowości i reagowania na pandemie, a także gromadzić wskaźniki dotyczące integralności krajobrazu, integralności ekologicznej i różnorodności biologicznej.

Artykuł ten został ufundowany przez Centrum Zapobiegania, Gotowości i Reagowania na Epidemię w Cornell, Narodową Fundację Nauki, Agencję Zaawansowanych Projektów Badawczych w dziedzinie Obronności, Narodowy Instytut Zdrowia, Montpelier Institute for Advanced Knowledge on Transitions oraz Krajową Radę ds. Badań nad Środowiskiem .