Były sekretarz obozu nazistowskiego, lat 97, odwołuje się od wyroku

Forschner został oskarżony o udział w aparacie, który pomagał obozowi pod Gdańskiem w okresie od czerwca 1943 do kwietnia 1945 roku.

Sprawa opiera się na niemieckim precedensie prawnym ustanowionym w ciągu ostatniej dekady, pozwalającym każdemu, kto pomagał nazistowskim obozom śmierci i obozom koncentracyjnym, być ściganym jako współsprawca popełnionych tam morderstw, nawet bez dowodów udziału w konkretnym morderstwie.

Obrońcy wnieśli o uniewinnienie Furchner, argumentując, że dowody nie wykazały ponad wszelką wątpliwość, że miała ona wiedzę o systematycznych zabójstwach w Stutthofie, co oznacza, że ​​nie było dowodów na zamiar umyślny wymagany do odpowiedzialności karnej.

Ale przewodniczący składu sędziowskiego Dominique Grosse powiedział, kiedy ogłoszono werdykt, że „po prostu przekracza wszelkie wyobrażenie”, że Forschner nie zauważył zabójstw w Stutthofie.

Forschner była sądzona w sądzie dla nieletnich, ponieważ miała od 18 do 19 lat, kiedy popełniła zarzucane jej zbrodnie, a sąd nie mógł udowodnić jej „dojrzałości umysłu” ponad wszelką wątpliwość w tamtym czasie.