Cztery powody, dla których światowa gospodarka wpada w recesję

Ostatni raz wyrównanie gwiazd „sprzedaj wszystko” miało miejsce na początku 1981 roku, kiedy Rezerwa Federalna Paula Volckera złamała grzbiet inflacji i zmieniła Stagflacja w wręcz stagflacjęmówi Joshi.

Zdefiniowanie globalnej recesji nie jest łatwym zadaniem. W przypadku poszczególnych krajów niektórzy ekonomiści określają „stagnację techniczną” jako dwa kolejne kwartały spadku PKB. Czasy finansowe Opowiada się za luźniejszą definicją, tak jak robią to Stany Zjednoczone, gdzie National Bureau of Economic Research definiuje recesję jako „znaczny spadek aktywności gospodarczej, który rozprzestrzenia się w gospodarce i trwa dłużej niż kilka miesięcy”.

Na całym świecie taryfy są jeszcze trudniejsze. Międzynarodowy Fundusz Walutowy i Bank Światowy wolą opisywać globalną recesję jako rok, w którym przeciętny obywatel świata doświadcza spadku realnych dochodów. Podkreśla lata 1975, 1982, 1991, 2009 i 2020 jako daty poprzednich pięciu globalnych recesji.

Chociaż oficjalna prognoza globalnego wzrostu na 2022 r. jest wciąż daleka od tej definicji — w kwietniu Międzynarodowy Fundusz Walutowy przewidywał 3,6-procentowy roczny wzrost w tym roku — liczba ta koreluje w równym stopniu z ożywieniem w drugiej połowie 2021 r., na rok 2022. Kiedy fundusz weźmie pod uwagę wzrost, jakiego oczekuje do 2022 roku, już obniżył swoją prognozę z 4,5 proc. w październiku ubiegłego roku do 2,5 proc. w kwietniu.

Brooks uważa, że ​​wiadomości od czasu opublikowania tej prognozy były wystarczająco złe, aby obniżyć prognozy wzrostu do zaledwie 0,5 procent do 2022 r., czyli mniej niż oczekiwany wzrost populacji. „Eskalacja zagrożeń związanych z globalną recesją jest bardzo istotna dla rynków i ma ważne implikacje dla psychologii inwestorów” – mówi Brooks.

Chiny są wielką gospodarką, o którą martwi się większość ekonomistów, a w zeszłym tygodniu pojawiły się nowe dane, które zwiększyły obawy o perspektywy. Stanowi 19 procent całkowitej światowej produkcji, Chiny są teraz tak duże, że gdy złapią COVID-19, reszta świata nie może zignorować jego bóluZwłaszcza ze względu na jego wpływ na globalne łańcuchy dostaw i popyt na towary i usługi z innych krajów.

Pojawiają się poważne szczepy. Gdy blokady rozprzestrzeniły się po całym kraju, statki stały w kolejkach przed chińskimi portami, a sektory produkcji i sprzedaży detalicznej w kraju zaczęły się kurczyć. Sprzedaż detaliczna spadła w kwietniu o 11 procent rok do roku, podczas gdy produkcja przemysłowa spadła o 3 procent. Sprzedaż domów w Chinach również spadła w zeszłym miesiącu bardziej niż na początku 2020 r., kiedy to nastąpiło odwrócenie koniunktury gospodarczej, pomimo łagodzenia polityki pieniężnej przez Ludowy Bank Chin, aby zachęcić do zaciągania pożyczek i wydatków. Bezrobocie rośnie.

Kevin Shih, główny ekonomista ds. Azji w Commonwealth Bank of Australia, mówi, że kwietniowe dane gospodarcze Chin były konsekwentnie rozczarowujące. Chociaż prognozy zależą w dużej mierze od rozprzestrzeniania się COVID-19, dodaje, „spadek zatrudnienia i słabsze zaufanie wśród firm i gospodarstw domowych ograniczą wydatki i źle wróżą perspektywom wzrostu”.

W Stanach Zjednoczonych, drugiej światowej potęgi gospodarczej, gospodarka cierpi z powodu spuścizny pandemii, a w szczególności nadmiernych bodźców fiskalnych, które prawdopodobnie spowodowały, że gospodarka stała się zbyt gorąca i spowodowała wysoką inflację nawet przy niewielkim wzroście cen energii. W połączeniu z bardzo napiętym rynkiem pracy Fed musiał przyznać, że coś jest nie tak i teraz zdecydowanie przeszedł do etapu zacieśniania polityki pieniężnej, aby spowolnić wzrost i obniżyć inflację.

Prezes Fed, Jay Powell, był w zeszłym tygodniu całkowicie jasny, że bank centralny będzie kontynuował podnoszenie stóp procentowych, dopóki nie zobaczy „jasnych i przekonujących” dowodów na powrót inflacji do swojego 2-procentowego celu. Nie martwił się, że bezrobocie wzrośnie „o kilka punktów” z obecnego minimum 3,6 proc.

Powell dodał, że dąży do miękkiego lądowania dla gospodarki, ale wielu na rynkach finansowych uważa, że ​​może to być trudne do osiągnięcia. Krishna Guha, wiceprezes Evercore ISI, ostrzega, że ​​istnieje znacznie większe niż zwykle ryzyko, że twarda rozmowa ze strony urzędników, ekonomistów i uczestników rynku może stać się samospełniającą się przepowiednią, która wywoła spowolnienie.

„Powiedzenie, że miękkie lądowanie jest możliwe, nie oznacza, że ​​jest nieuniknione lub szczególnie prawdopodobne” – mówi Guha. Chociaż nie spodziewa się recesji w Stanach Zjednoczonych, Guha mówi: „Kontrolowanie inflacji bez recesji i dużego wzrostu bezrobocia (…) będzie trudne”.

brak wzrostu

Po drugiej stronie Atlantyku trudny problem Europy jest tak samo inny. Poza Wielką Brytanią inflacja prawie na ogół wynika z rosnących cen energii, a nie z przegrzania gospodarki i można ją przypisać bezpośrednio rosyjskiej inwazji na Ukrainę.

Na nieszczęście dla Unii Europejskiej zrozumienie przyczyny problemów Europy nie umniejsza ich konsekwencji. Przy inflacji 7,4 procent w kwietniu ceny w strefie euro rosną znacznie szybciej niż dochody jej obywateli, uderzając w standard życia, który ograniczy wydatki i wyjdzie z pandemii. Nowe prognozy Komisji Europejskiej w tym tygodniu zostały mocno obcięte i pokazały recesję w drugim kwartale 2022 roku.

Komitet oczekuje, że gospodarka przetrwa ten trudny okres i powróci do rozsądnego wzrostu na poziomie około pół procenta na kwartał do lata, ale wielu ekonomistów z sektora prywatnego uważa, że ​​obniżony dochód będzie miał długofalowe skutki.

Christian Schulz, ekonomista w Citi, mówi, że oficjalne prognozy wydają się zbyt optymistyczne i jest prawdopodobne, że „do końca roku praktycznie nie będzie wzrostu”.

Jeśli trudność Europy polega na dostosowaniu się do znacznie wyższych cen energii, biedniejsze kraje stoją przed jeszcze trudniejszym zadaniem radzenia sobie z szybko rosnącymi cenami żywności, które stanowią ponad 30 procent wydatków w gospodarkach wschodzących.

Po zamknięciu portów Morza Czarnego, z których Ukraina korzysta do eksportu zboża, rosną obawy o kryzys żywnościowy jeszcze w tym roku. W środę sekretarz generalny ONZ Antonio Guterres powiedział, że konflikt na Ukrainie, który jest uzupełnieniem obecnej presji na ceny żywności, „grozi zepchnięciem dziesiątek milionów ludzi na skraj braku bezpieczeństwa żywnościowego, po którym następuje niedożywienie, masowy głód i głód. „

Chociaż Sri Lanka zmaga się z wewnętrznym kryzysem politycznym i gospodarczym, stanowi przykład trudnych wyborów, przed którymi stanęło wiele najbiedniejszych krajów świata, kiedy w tym tygodniu po raz pierwszy zdecydowała się nie spłacać zadłużenia zagranicznego. Powiedział, że jest to konieczne, aby użyć swojej twardej waluty do importu paliwa, żywności i leków.

Tymczasem Indie spotęgowały problemy w innych gospodarkach wschodzących, wycofując się ze swojej obietnicy nie zabraniania eksportu zboża w tym tygodniu. Ceny pszenicy ponownie rosną i w tym roku wzrosły o ponad 60 procent.

udoskonalić odpowiedzi

Oczywiście w obliczu rosnącego ryzyka recesji najlepszą wiadomością dla światowej gospodarki będzie wycofanie się Rosji z Ukrainy i zakończenie strategii eliminacji nowego koronawirusa w Chinach. Nie jest to prezent od ministrów i urzędników gospodarczych, więc zamiast tego będą musieli ponownie dostosować swoje reakcje do trudnych sytuacji, z którymi się borykają.

W Europie i gospodarkach wschodzących będzie to wiązało się z łagodzeniem skutków rosnących cen żywności i energii – zwiększeniem świadczeń oraz dotowaniem żywności i energii w krajach o wystarczająco silnych finansach publicznych. Stany Zjednoczone i Wielka Brytania mogą przyspieszyć cykl zacieśniania polityki pieniężnej, podczas gdy Chiny będą dążyć do ograniczenia negatywnych skutków fali Omicron.

Większość ekonomistów uważa, że ​​obrona przed globalną recesją nadal wygrywa w 2022 roku. Jednak ekonomiści coraz częściej zabezpieczają swoje zakłady w obliczu nieubłaganych złych wiadomości.

Nie ma wątpliwości, że globalna ekspansja gospodarcza zbliża się do szczytu, że zwalnia, a decydenci polityczni będą musieli określić, jak bardzo potrzebne jest zaostrzenie, mówi Ennis McPhee, główny ekonomista w Oxford Economics. Twierdzi jednak, że recesja jest na razie mało prawdopodobna, ponieważ decydenci wciąż mają narzędzia, aby cofnąć się i pobudzić, jeśli coś pójdzie nie tak.

„Ryzyko recesji wzrośnie w przyszłym roku, ale w tej chwili nie jest aż tak wysokie”, mówi McVeigh.

czasy finansowe