Dlaczego Scott Morrison myli się w AGL

Energetyka węglowa jest najdroższa w puli przetargowej i zwykle gorsza niż energetyka wodna i gazowa. Powodem jest to, że elektrownie wodne i gazowe można budować tak, aby nie wymagały ciągłej pracy i ponosiły koszty operacyjne (w tym paliwo), gdy nie są potrzebne. Nie dotyczy to wytwarzania energii z węgla, które musi działać nieprzerwanie, niezależnie od tego, czy jest wysyłane, czy nie.

Wraz ze wzrostem podaży odnawialnych źródeł energii, generatory węglowe są wysyłane mniej. Z czasem straty pojawiają się i już rosną.

Opalanymi węglem generatorami AGL są Bayswater i Liddell w Nowej Południowej Walii oraz Loy Yang A w Wiktorii. Ktokolwiek był właścicielem tych aktywów, odczułby spadek ich wartości, ponieważ skróciły się godziny ich wysyłki. Wraz z wejściem na rynek coraz większej liczby odnawialnych źródeł energii ten spadek wartości będzie się utrzymywał.

Generatory te są częścią konkurencyjnego rynku hurtowego i chociaż rozmiar tabliczki znamionowej jest duży, przesyłana moc jest znacznie zmniejszona.

Akcjonariusze AGL muszą teraz zastanowić się, którego właściciela woleliby zarządzać tą malejącą wartością w znacznej części ich bazy aktywów.

Wyzwanie dla komercyjnej rentowności aktywów węglowych nie zniknie, a szerokie alternatywy strategiczne zarówno dla istniejącej spółki, jak i oferty przejęcia są dobrze znane.

Oczywiście ta kwestia jest taka sama dla wszystkich generatorów węglowych i generalnie wszyscy starają się zarządzać tym w podobny sposób. Zanim zdecydowali się na wycofanie niegospodarczych fabryk na emeryturę, pracowali nad zmniejszeniem liczby jednostek w zajmowanych przez siebie fabrykach.

Dostępna obecnie pojemność nie jest nawet zbliżona do pojemności płyty, a nie było to wiele lat temu. Fakt ten został dostrzeżony w ostatnich odpisach.

Czy ceny energii wzrosną?

Według doniesień we wtorek, rząd Morrisona rozważa zawetowanie oferty Brookfield/Grok Ventures kupna AGL na zasadzie bezpieczeństwa dostaw. Dwa ważne pytania Ceny rosną: czy ceny wzrosną i czy będą odpowiednie źródła zasilania?

W przypadku pierwszego pytania ceny energii elektrycznej składają się z trzech pozycji: kosztu wytworzenia energii elektrycznej, kosztu sieci dostarczających tę energię elektryczną oraz kosztu detalicznego.

Wzrost OZE wywiera znaczną presję na obniżenie cen hurtowych. Znalazło to odzwierciedlenie w niedawnym spadku cen hurtowych. Oczekuje się, że koszty detaliczne pozostaną na stałym poziomie lub spadną, ponieważ w sektorze zapanuje większa konkurencja.

Zatem wszelka presja na wzrost cen będzie prawdopodobnie związana z kosztami sieci, zwłaszcza kosztami nowej transmisji.

Napływ odnawialnych źródeł energii wymaga nowego transportu, aby go połączyć; Potrzeba większej liczby połączonych transmisji, aby móc dzielić przepustowość firmy i uwzględniać różne regionalne warunki pogodowe.

Wersje AEMO przenieść plan co dwa lata. Opracowano ten zintegrowany plan systemu, w wielu lokalizacjach trwają prace budowlane.

Jest to zoptymalizowany plan niższych kosztów, a koszty transportu są regulowane tak, aby można było kontrolować podwyżki cen, które mogą wystąpić.

Inwestując miliardy dolarów w ciągu dekady, szacuje się, że korzyści przewyższają koszty.

Rządy, stanowe i federalne, pomagają w finansowaniu, aby zapewnić terminową dostawę transmisji w ciągu następnej dekady i zarządzać wpływem na ceny konsumenckie.

Warto również zauważyć, że polityka Federalnej Partii Pracy zakłada znaczne wydatki na transport w celu zapewnienia korzyści i zmniejszenia wpływu cen.

Generalnie trudno jest sobie wyobrazić wzrost cen energii elektrycznej, ponieważ koszt transportu jest w dużej mierze nakierowany na zwiększenie OZE z wiatru i słońca, co z kolei prowadzi do spadku komponentu ceny hurtowej.

Czy jest odpowiedni zasilacz?

Drugie pytanie dotyczy pojemności i wydaje się, że jest to nadrzędna troska rządu Morrisona przy rozważaniu jego weta. Czy jest odpowiedni zasilacz?

Wzrost OZE ma na celu przede wszystkim zastąpienie wycofanej generacji węglowej i nic nie wskazuje na spowolnienie wymiany tej mocy.

Wynika to częściowo z celów stanowych emisji, które przekraczają cele rządu federalnego, oraz z powiązanych środków podjętych w celu zachęcenia do większej liczby odnawialnych źródeł energii.

Za odpowiednią wydajność płaci również własny interes pracowników, z których największą jest AGL. Zarządzają swoim ryzykiem, zapewniając, że zawsze mają wystarczającą zdolność do pokrycia obciążeń detalicznych.

Każdy, kto jest właścicielem AGL, musi zarządzać swoim ryzykiem detalicznym, pokrywając ten ładunek przez cały czas. Jeśli elektrownia węglowa jest nieopłacalna, należy ją wymienić, w przeciwnym razie klienci AGL będą mogli dostarczać towary tylko po wysokich kosztach, a wpływ na działalność będzie katastrofalny.

Trudno znaleźć rozsądny argument za odparciem oferty przejęcia Brookfield/Grok Ventures przez rząd Morrisona.

Akcjonariusze AGL mają prawo wyboru i trzeba pozostawić rynkowi swój bieg.