Dobrze, że płace realne już nie spadają – ale spadek był już głęboki Grzegorz Jerycho

Ostatni wskaźnik cen płac Liczby pokazują, że wzrost płac przestał przyspieszać, a walka o zwiększenie dochodów pracowników jest szybsza niż kontynuacja cen.

Wszyscy, którzy martwią się obniżkami płac, mogą otrząsnąć się z syren i fajerwerków. Wszyscy, którzy ostrzegają, że rosnące płace mogą doprowadzić do spirali płacowo-cenowej, mogą się uspokoić, odłożyć pióra i przejść na emeryturę jako prezes Banku Rezerw.

Po raz kolejny indeks cen płac pokazał, że na wybicie płac będziemy musieli jeszcze trochę poczekać.

Po pierwsze, dobra wiadomość: płace wzrosły w czerwcu o 0,8%. To jest w porządku, ale nie całkiem czerwone. Odpowiada to jedynie 3,2% rocznemu wzrostowi, przy którym nikt nie będzie sugerował, że sprawy wymknęły się spod kontroli.

W kwietniu, maju i czerwcu płace w sektorze prywatnym wzrosły zaledwie o 0,77% – wolniej niż w kwartale grudnia 2022 r. w płacy minimalnej:

Jeśli wykres się nie wyświetla kliknij tutaj

Powodem, dla którego ta umiarkowana wiadomość jest dobra, jest to, że inflacja w kwartale czerwcowym również wzrosła o 0,8%. Oznacza to, że po 11 kolejnych kwartałach, w których ceny rosły szybciej niż inflacja, mamy wreszcie trzy miesiące bez spadku płac realnych.

Cóż, oni też nie wstali, ale małymi kroczkami.

W tej chwili prawie trzy lata spadku płac realnych oznaczają, że za medianę płacy można teraz kupić mniej więcej tyle samo rzeczy, co w 2009 roku:

Jeśli wykres się nie wyświetla kliknij tutaj

I chociaż chcę pozostać pozytywny, średnie płace wzrosły tylko tyle, ile inflacja w kwartale czerwcowym z powodu czterech branż. W przypadku większości pracowników płace nie nadążają za cenami:

Jeśli wykres się nie wyświetla kliknij tutaj

To jest dobra wiadomość. Zła wiadomość jest taka, że ​​w zeszłym roku płace wzrosły tylko o 3,6%. Wystarczająco solidny w najlepszych czasach, żałosny, gdy bezrobocie wynosi 3,5%, i absolutnie okropny, gdy inflacja wynosi 6,0%.

W ubiegłym roku obserwowaliśmy gwałtowne przyspieszenie wzrostu płac – z 2,6% w kwartale czerwcowym 2022 r. do 3,7% w kwartale marcowym.

Bardzo inteligentni ludzie, w tym ci z RBA, powiedzieli nam, że wzrost płac – podobnie jak inflacja – będzie nadal przyspieszał, podczas gdy bezrobocie pozostaje jak dotąd poniżej 4,5%.

Niestety, teoria ta odniosła pewien sukces. Nie tylko inflacja zaczęła zwalniać, ale także wzrost płac:

Jeśli wykres się nie wyświetla kliknij tutaj

Legendarna stopa bezrobocia bez przyspieszenia inflacji wydaje się być niższa niż 4,25% do 4,5%, jak wskazuje Fed.

Jeśli spojrzysz na poniższy wykres, możesz z grubsza zobaczyć, że wzrost płac zwolnił, podczas gdy bezrobocie wzrosło – ale tak czy inaczej mówimy o 0,1 punktu procentowego i prawie wszystko jest na poziomie błędów zaokrągleń:

Jeśli wykres się nie wyświetla kliknij tutaj

Ale co ważniejsze, 3,6% to nie jeden pomysł na szybki wzrost płac

Pamiętam to przed pandemią Ustępujący prezes Banku Rezerw Powiedział, że chce wzrostu płac o około 3,5% w średnim okresie. Teraz wydaje się, że jest tak dobrze, jak to tylko możliwe, nawet jeśli mamy niskie od 50 lat bezrobocie i wysoką od 30 lat inflację.

Jednym z powodów, dla których wzrost płac nie rośnie, jest to, że bezrobocie nie jest już takie, jak kiedyś.

Dwadzieścia lub 30 lat temu po prostu spojrzałbyś na bezrobocie i pomyślałbyś, że to wszystko, co musisz wiedzieć, biorąc pod uwagę powszechność pracy w niepełnym wymiarze godzin i wielość osób na tym stanowisku, powinieneś martwić się o zatrudnienie poniżej kwalifikacji.

W ciągu ostatnich kilku miesięcy bezrobocie rosło, a kiedy wzrosło niepełne zatrudnienie, płace są na ogół powolne:

Jeśli wykres się nie wyświetla kliknij tutaj

Patrząc na ostatnie 20 lat, raczej nie zobaczymy wzrostu płac powyżej 4%, chyba że niepełne zatrudnienie zacznie ponownie spadać.

Należy spodziewać się wzrostu wynagrodzeń brutto w kolejnym kwartale, kiedy płaca minimalna wzrośnie w całym systemie o 5,75%.

Podział pokazuje, że większość skoków wzrostu płac w ciągu ostatnich kilku lat nastąpiła z powodu wzrostu stypendiów i indywidualnych umów zgodnie z tymi poziomami:

Jeśli wykres się nie wyświetla kliknij tutaj

Podkreśla, że ​​nawet po zmianach wprowadzonych przez rząd w zeszłym roku w negocjacjach, które umożliwiły pracownikom w różnych przedsiębiorstwach w różnych branżach negocjowanie zbiorowe, negocjacje nadal są mocno przeważone na korzyść pracodawców.

Tak więc dobrą wiadomością jest to, że płace realne już nie spadają, ale złą wiadomością jest to, że spadek ten jest już głęboki. A jeśli nominalny wzrost płac zacznie zwalniać, droga do odzyskania utraconej wartości będzie długa i raczej powolna.