Kupujący pierwszy dom: nabywcy domów z obrzydliwą opłatą w wysokości 15 000 USD

Ale w rzeczywistości proces był znacznie trudniejszy i znacznie droższy niż oczekiwano.

„Zajęło nam to około dwóch i pół roku, aby kupić nieruchomość” – powiedział Tony news.com.au.

„Naszym pierwotnym planem było oszczędzanie przez 12 miesięcy, ale z powodu rozprzestrzeniania się Covid i rynku mieszkaniowego, na którym mieliśmy zamiar kupić, popyt wzrósł, a podaż spadła”.

Pomimo prób utrzymania pozytywnego nastawienia i wykorzystania dodatkowego czasu na zwiększenie depozytów na swój przyszły dom na zachodnich przedmieściach Adelajdy, Tony powiedział, że czekanie jest „prawie odwrotne”.

„Ceny domów rosły bez względu na to, ile zaoszczędziliśmy. Zawsze czułam, że jesteśmy w tej samej sytuacji” – powiedziała.

„Nikt o tym nie mówi”: opłata w wysokości 15 000 USD, którą nabywcy domów muszą zaplanować

Kiedy para miała się poddać, w końcu mieli szczęście. Kupili swój pierwszy dom za niecałe 400 000 dolarów, z kaucją w wysokości 70 000 dolarów i kolejnymi 10 000 dolarów, które zaoszczędzili na koszty przeprowadzki, takie jak meble i przeprowadzki.

Chociaż ostrożnie oszczędzali na dzień, w którym w końcu dostali nieruchomość – w tym wszystkie dodatkowe opłaty nie pokryte kaucją – dzięki około 2000 USD opłat za ubezpieczenie hipoteczne (LMI) pożyczkodawców, na które nie przewidzieli, tuż poniżej Od ich celu wpłaty 20 proc.

„Kiedy ludzie mówią, że potrzebujesz 20-procentowego depozytu, nie obejmuje to opłat, takich jak opłata skarbowa – może ona wynosić ponad 15 000 USD” – powiedział Tony.

Nie mogłem zrozumieć, dlaczego nikt nie mówił o tym, ile trzeba zapłacić plus kaucja, zwłaszcza w Australii Południowej, gdzie opłata skarbowa jest najwyższa w Australii.

Jednak poczuli się szczęśliwi, że znaleźli sprzedawcę, który zlitował się nad nimi i nie wierzą, że pierwsi nabywcy domów powinni być zniechęceni, jeśli nie mogą uniknąć opłaty LMI.

„Lepiej wejść na rynek, kiedy możesz, nawet jeśli nie możesz uniknąć LMI”, myśli Tony.

„Mieliśmy szczęście, że kupiliśmy go z płetwy, która wyrzeźbiła część bloku i zarobiliśmy pieniądze na sprzedaży ziemi – chcieli, aby dom trafił do młodej pary”.

Podczas gdy para była w stanie zaoszczędzić pieniądze, ograniczając działalność towarzyską, mieli również szczęście, że mogli mieszkać z rodzicami Jamesa za darmo po tym, jak James dokonał zmiany w branży, która sprawiła, że ​​ponownie zaczął pracować jako praktykant.

„Nie zapłaciliśmy czynszu za ten okres, ale mieliśmy rachunki… i dodatkowe koszty podróży dla mnie” – wyjaśnił Tony.

Porzuć brokerów

Para rozpoczęła swoją podróż, szukając pomocy w bankach i brokerach, mówi Tony, ostatecznie decydując, że warto było zrobić to na własną rękę.

„Rozmawiałam z trzema bankami i dwoma brokerami, których nie uważałam za szczególnie pomocnych lub nieodpowiednich” – wyjaśniła.

Tony czuł, że nie była traktowana poważnie, ponieważ była młoda. Powiedziała również, że otrzymała złą radę – na przykład, gdy kazano jej poprosić rodzinę o pieniądze – i płaciła bankom i pożyczkodawcom tylko dlatego, że pośrednik miał z nimi relacje biznesowe, a nie dlatego, że byli najlepszą opcją.

– Postanowiłem objąć prowadzenie – powiedział Tony.

„Zrobiłam własne badania, aby znaleźć dla nas najlepszy bank i kredyt hipoteczny” – kontynuowała. „Spojrzałem na różne dotacje rządowe i porównałem opłaty skarbowe w Australii Południowej z innymi stanami – napisałem nawet list do skarbnika stanu, aby lobbować za zmianami w kosztach opłaty skarbowej dla kupujących pierwszy dom w Australii Południowej, aby dopasować je do innych stanów (nie wykorzystać).”

W końcu jej badania opłaciły się, gdy znalazła bank, który nie tylko pomógł poprowadzić parę, ale miał idealną pożyczkę i niskie oprocentowanie specjalnie dla pierwszego nabywcy domu, aby zaspokoić ich potrzeby.

„Chociaż jest to stresujące”, powiedziała, „dużo się nauczyłam i od tego czasu doradzałam wielu naszym znajomym, którzy chcieli wejść na rynek”.

Jednak znalezienie odpowiedniego kredytu mieszkaniowego to dopiero początek bitwy.

„Proces zakupu przypominał zdobycie pracy na pełny etat, między e-mailami poza rynkiem, niekończącymi się rozmowami telefonicznymi, niekończącym się przewijaniem informacji o nieruchomościach, widokach i negocjacjach w tę i z powrotem”, wspomina.

„Zaczęliśmy licytować w czasie, gdy rynek naprawdę zaczynał się rozwijać, a byliśmy w konkurencyjnej kategorii cenowej (od 400 000 do 550 000 USD), na konkurencyjnym terytorium”.

„Chodziliśmy na aukcje, aby zobaczyć strategie licytacji, staraliśmy się zrozumieć, jak działają różni agenci w okolicy i naprawdę nauczyć się języka, aby dać z siebie wszystko, abyśmy mogli poważnie traktować nieruchomości. To może być bardzo onieśmielające”.

gotowy do poddania

Po „niezliczonych” przeszukaniach domów, drastycznej zmianie oczekiwań na „liście niepodlegającej negocjacjom” i przeszukaniu, które obejmowało od pięciu przedmieść do ponad 12 – para była bliska rozstania się.

„Doszło do punktu, w którym byłem wyczerpany i gotów się poddać” – powiedział Tony. „Kiedy przestałem szukać i po prostu musiałem zrobić sobie przerwę”.

„To zabawne, że w tym tygodniu, z przyzwyczajenia późnym wieczorem w piątek, zacząłem przeglądać aplikację nieruchomości i dodawać dom, aby otworzyć go wcześnie następnego dnia. Mimo że próbowałem przestać, postanowiłem wejść – to był ten dom kupiliśmy.”

„Pamiętam, że poszedłem prosto do dilera, spojrzałem mu prosto w oczy i powiedziałem: sprzedasz mi ten dom”.

Po wyczerpującej, wieloletniej podróży, Tony i James odkryli sporo rzeczy, które chcieliby wiedzieć na początku swojej podróży – zaczynając od tego, ile pieniędzy naprawdę trzeba odłożyć na depozyt.

Poza tym uważali, że kluczem do ich ostatecznego sukcesu jest przeprowadzenie własnych badań dla prawego banku i nauczenie się, jak nie przelicytować na aukcjach.