Lionel Messi podpisuje kontrakt na Paris Saint-Germain, wiadomości transferowe, plotki, plotki, sprzedaż koszulek, Nike, Jordania, PSG, Barcelona

Kiedy Paris Saint-Germain w końcu napisał na Twitterze najgorzej strzeżone tajemnice sportu w środę rano (AEST), a wideo ukazujące Lionela Messiego w ich drużynie po raz pierwszy pojawiło się, zaczęło się szaleństwo.

Messi weźmie koszulkę z numerem 30, ze swoją ulubioną koszulką z numerem 10, najpopularniejszym na świecie numerem w tym sporcie, noszonym przez jego byłego kolegę z drużyny Barcelony, Neymara.

Ale jego decyzja miała powód. Był to numer jeden do noszenia w Barcelonie, kiedy zadebiutował w klubie jako chudy nastolatek z uczesanymi włosami w 2004 roku.

W ten sposób koszulki natychmiast zleciały z półek, ponieważ fani chcieli nazwy i liczby prawdopodobnie najlepszego kickera, jaki kiedykolwiek ozdobił nową koszulkę PSG.

Sklep internetowy PSG sprzedaje koszulki „Messi 30” w zaledwie 30 minut.

Oglądaj najlepszą europejską piłkę nożną z beIN SPORTS na Kayo. Relacja na żywo z każdej rundy LaLiga, Bundesligi, Serie A i Ligue 1. Nowy w Kayo? Wypróbuj teraz przez 14 dni za darmo>

Inni musieli spędzać wiele godzin czekając w jasnym słońcu przed klubowym sklepem, z długimi kolejkami wracającymi na pobliską stację metra, a personel musiał postawić ogrodzenia po drodze, aby bezpiecznie zająć się kibicami do sklepu.

Pozostali będą musieli poczekać jeszcze kilka dni na odrobinę historii.

Odrodziło się jednak jedno z największych kłamstw futbolu: że ten szał na koszulki Messiego pokryje 25 milionów funtów oprócz jego premii – plus 25 milionów funtów w opłatach rejestracyjnych.

To legenda. Tchnął nowe życie za każdym razem, gdy najlepszy gracz przenosi się do klubów, ostatnio, gdy Cristiano Ronaldo przeniósł się do Juventusu.

Żeby było jasne, żaden klub nie zwrócił bezpośrednio opłat za transfer zawodników poprzez sprzedaż koszulek.

Kiedy dostawca, taki jak Adidas, Nike, Puma lub jakikolwiek inny dostawca, płaci ogromną opłatę z góry za wyprodukowanie zestawu, nie robi tego w celach marketingowych i aby umieścić swoje małe logo w rogu koszulki. Oczywiście pomaga to połączyć ich z ogromną globalną marką w świecie piłki nożnej oraz zdobyć udział w rynku na rynkach wschodzących i umocnić ich obecność na istniejących rynkach – ale nie jest to nawet blisko głównego powodu do inwestowania.

Dla dostawcy umowy dotyczące narzędzi są umowami licencyjnymi i na tym polega prawdziwa wartość.

Kluby piłkarskie są klubami piłkarskimi i nie mają infrastruktury umożliwiającej produkcję i dystrybucję milionów strojów rocznie na całym świecie. Większość z nich nie ma nawet możliwości prowadzenia własnego sklepu internetowego i zlecania logistyki podmiotom trzecim.

Kiedy Adidas zapłacił Manchesterowi United rekordową kwotę 750 milionów funtów w ciągu 10 lat za prawo do produkcji swoich strojów w 2014 roku, dyrektor generalny marki odzieży sportowej nazwał to „współpracą”. [that] To dla nas kamień milowy, jeśli chodzi o możliwości marketingowe. Spodziewamy się, że całkowita sprzedaż osiągnie 1,5 miliarda funtów w okresie naszej współpracy”.

Mówiąc najprościej, jest to umowa licencyjna.

Kiedy więc Paul Pogba i Zlatan Ibrahimovic podpisali kontrakt z klubem w następnych latach, legenda znów się rozprzestrzeniła: zapłaciliby sami za sprzedaż koszul.

Zazwyczaj dostawcy strojów zarabiają 85-90 procent sprzedaży, chociaż pozostałe 10-15 procent trafia do klubu dopiero po, powiedzmy, sprzedaniu miliona koszulek. Dlatego Adidas zarobił w ciągu ostatnich sześciu miesięcy więcej niż Manchester United w całej swojej historii.

Manchester United sprzedał najwięcej koszulek ze wszystkich klubów w sezonie 2018/19, sprzedając 3,25 miliona sztuk. Przy 60 funtów za koszulę Manchester United zarabiałby około 6 funtów na koszulce, na przykład na koszulce 2,25 mln. To było około 13,5 miliona funtów, zakładając, że tantiemy zaczęły się po sprzedaniu miliona koszul i nic więcej. W żadnym wypadku nie jest to niewielka opłata, ale nie na tyle bliska, aby pokryć opłatę w wysokości 73 milionów funtów zapłaconą na przykład Jadonowi Sancho.

W tym samym sezonie PSG sprzedało tylko 800 000 koszulek w porównaniu i mogło nie osiągnąć progu aktywacji któregokolwiek z 10-15 procent potencjalnych tantiem w umowie z marką Nike Jordan.

Tak więc, zakładając, że PSG nie robi nic z pierwszego miliona sprzedanych koszul, musieliby sprzedać osiem milionów więcej koszul „Messi 30” w stosunku do tego, co już sprzedają, tylko po to, aby związać 50 milionów funtów w pensjach i opłatach rejestracyjnych, które zrobili. Zapłać mu.

To około 0,1% światowej populacji, która w tym sezonie kupuje koszulkę „Messi 30”. To się nie wydarzy.