Aleksander Łukaszenka postanowił wyjaśnić, co od dawna sugerowano.
Na kilku notatkach zauważył podczas swoich ośmiogodzinnych wędrówek Konferencja prasowa Na początku tego miesiąca białoruski dyktator powiedział, że należy uchylić klauzulę w konstytucji, która mówi, że musi dążyć do neutralności przy pisaniu Ustawy Zasadniczej.
„O jakiej neutralności możemy mówić? Są tu dwie możliwości: albo definiujemy nasze państwo jako nieneutralne w konstytucji, albo nie piszemy o nim w ogóle” Łukaszenka powiedział, zauważając, że Białoruś była członkiem kierowanej przez Rosję Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym (OUBZ) i Eurazjatyckiej Unii Gospodarczej (EUG).
Konstytucyjna neutralność Białorusi od dawna jest iluzją. Oprócz tego, że jest członkiem OUBZ i EUG, Białoruś jest również częścią szerokiego, ale źle zdefiniowanego „państwa federacyjnego” z Rosją, które obejmuje m.in. zintegrowany system obrony powietrznej.
Chociaż Białoruś od dawna jest de facto rosyjskim klientem, a jej gospodarka nadal wspierana jest przez Moskwę, fasada neutralności wcześniej dawała Łukaszence pewną elastyczność w stosunkach z Kremlem. Umożliwiło mu to podejmowanie okresowych inicjatyw z Zachodem w celu wyłudzenia od Rosji kolejnych darów. Zapewniła również wentyl bezpieczeństwa, gdy Łukaszenka obawiał się, że białoruska suwerenność jest zagrożona, podobnie jak jego otwarcie na Zachód po interwencji wojskowej Rosji na Ukrainie w 2014 roku.
Oszukańcze białoruskie wybory prezydenckie w sierpniu 2020 r., masowe protesty, które nastąpiły po nich, oraz brutalne stłumienie sprzeciwu przez Łukaszenkę całkowicie zmieniły tę grę. Łukaszenka jest teraz persona non grata na Zachodzie i nie ma innego wyjścia, jak związać się z Rosją.
Zapisz się, aby otrzymywać najnowsze wiadomości z BelarusAlert
Otrzymuj aktualizacje wydarzeń, wiadomości i publikacje na temat Białorusi z Rady Atlantyckiej.
Wydaje się, że ostatnie uwagi Łukaszenki dotyczące usunięcia klauzuli neutralności z białoruskiej konstytucji miały jedną publiczność: Władimira Putina. Łukaszenka chce podkreślić, w ramach rokowań politycznych z Rosją, że Białoruś wyrzeka się wszelkich zobowiązań wobec Zachodu i wykazuje pełne zaangażowanie w strategiczne priorytety Moskwy. To krok w kierunku spłaty zadłużenia w zamian za poparcie Rosji dla reżimu Łukaszenki w krytycznym momencie sierpnia 2020 r. – „Białoruski politolog Paweł Usow dla Deutsche Welle.
Niekiedy próby udowodnienia przez Łukaszenkę, że podziela strategiczne priorytety Moskwy, manifestują się w bardzo absurdalny sposób, jak np. wszczynanie spraw karnych przeciwko obywatelom europejskim za lekceważenie białoruskiej flagi.
W tym tygodniu białoruska prokuratura otworzyć dochodzenie karne Przeciw niezidentyfikowanym obywatelom polskim w niezidentyfikowanym polskim mieście za rzekome rzucanie i deptanie białoruskiej flagi na chodniku. W maju prokuratura białoruska Otworzyłem sprawę karną Przeciwko łotewskiemu ministrowi spraw zagranicznych Edgarsowi Rinkevixowi i burmistrzowi Rygi Martinsowi Stakisowi po tym, jak podczas Mistrzostw Świata w hokeju na lodzie w Rydze zastąpili obecną białoruską flagę państwową historyczną biało-czerwoną flagą narodową Białorusi, przyjętą przez białoruską opozycję.
Ale w niektórych przypadkach antyzachodnie posunięcia Łukaszenki są jeszcze bardziej złowrogie i szkodliwe. Jest z Kryzys imigrantów uprzemysłowionych, powodując chaos na granicach Białorusi z Litwą, Łotwą i Polską. Białoruski dyktator zagroził także przerwaniem międzynarodowych łańcuchów dostaw między Europą a Azją. W lipcu Łukaszenka Dowództwo jego rządu Podejmij kroki w celu zapobieżenia tranzytowi towarów z UE do Rosji i Chin w odpowiedzi na sankcje UE.
Wojna Łukaszenki z Europą to także wojna performatywna. Od roku Rosja naciska na białoruskiego dyktatora, by wprowadził zmiany konstytucyjne, które ograniczyłyby władzę prezydenta i wzmocniły parlament. Tymczasem Kreml Umieszczanie elementów na miejscu Aby zapewnić, że Moskwa będzie w stanie kontrolować tak nowo upaństwowioną białoruską władzę ustawodawczą poprzez: Partie prokremlowskie i media.
Sposób, w jaki radzi sobie z szaleństwem Łukaszenki, polega na tym, że ma przekonać Kreml, że będzie lojalnym i posłusznym agentem wśród spekulacji, że Moskwa próbuje go złagodzić. Takie podejście może działać. W rozmowie z Białoruskim Partizanem politolog Paweł Usow powiedział, że Putin wydaje się sądzić, że perspektywa odsunięcia Łukaszenki od władzy jest zbyt ryzykowna.
„Myślę, że Putin dzisiaj raczej nie rozważy opcji odejścia Łukaszenki” – dodał. Ussouf powiedział. „Trzeba zrozumieć, jakie konsekwencje dla systemu będzie miało odejście Łukaszenki od władzy. Na Białorusi działa system personalistyczny, a jak tylko dyktator odejdzie, zaczną się nieprzewidywalne procesy dezintegracji systemu i będzie bardzo trudno Nawet warunkowe przejście władzy z dyktatury do nowej dyktatury pod kontrolą zewnętrzną jest bardzo ryzykowne. Szczególnie w czasie głębokiego kryzysu politycznego. Myślę, że Kreml jest świadomy tych zagrożeń”.
Z perspektywy Putina to może być lepszy przypadek niż diabeł, którego znasz, zwłaszcza jeśli jest słaby, odizolowany i zdesperowany. „Myślę, że dziś Putin zaciera ręce i cały czas patrzy, jak Łukaszenko kłóci się z Zachodem, bo to zwiększa zależność Białorusi od Moskwy” – powiedział białoruski politolog. Aleksander Claskowski powiedział: w wywiadzie z Euroradiem.
Apel Łukaszenki o usunięcie klauzuli neutralności z białoruskiej konstytucji pojawia się zaledwie kilka tygodni przed białoruską Rosją Ćwiczenia wojskowe Zapad-2021, na których w dniach 10-16 września na Białorusi odbędą się ćwiczenia 12 800 żołnierzy, w tym 2500 z Rosji. W tym tygodniu delegacja Ministerstwa Obrony Rosji pod przewodnictwem wiceministra generała Yunus-beka Jewkurowa, odwiedził Białoruś W ramach przygotowań do ćwiczeń.
Przed Zapad-2021 kraje już przeprowadziły Nagrywać Wspólne ćwiczenia wojskowe w tym roku. Ta niemal nieustanna rotacja sił rosyjskich na Białorusi oznacza, że obecnie mamy do czynienia z faktem dokonanym Stała obecność sił rosyjskich na Białorusi.
W pewnym sensie usunięcie klauzuli neutralności z białoruskiej konstytucji formalizuje coś, co od dawna jest rozumiane. Jest to jednak ważne, ponieważ jeszcze bardziej umacnia oś autokratów Putin-Łukaszenko.
Brian Whitmore jest starszym pracownikiem nierezydentem w Eurasia Center Atlantic Council, adiunktem na Uniwersytecie Teksańskim w Arlington i gospodarzem The Power Vertical Podcast.
dogłębna lektura
Opinie wyrażone na UkraineAlert są wyłącznie opiniami autorów i niekoniecznie odzwierciedlają opinie Atlantic Council, jej pracowników lub zwolenników.
ten Centrum Eurazji Misją promowania współpracy transatlantyckiej jest promowanie stabilności, wartości demokratycznych i dobrobytu w Eurazji, od Europy Wschodniej i Turcji na zachodzie po Kaukaz, Rosję i Azję Środkową na wschodzie.
„Całkowity miłośnik kawy. Miłośnik podróży. Muzyczny ninja. Bekonowy kujon. Beeraholik.”
Śledź nas w mediach społecznościowych