Mierzył temperaturę oceanu o 4 rano, kiedy znalazł wiadomość w butelce Australijski styl życia

Wiadomość na butelce zaczynała się: „W tej butelce jest mała część naszych ojców”. „Jeśli znajdziesz gdzieś tę butelkę wyrzuconą przez morze… nie krępuj się, zabierz ją z powrotem w podróż.”

List został napisany przez dwóch kochających się synów pary marynarzy, których ostatnim życzeniem było wymieszanie prochów, aby mogli razem udać się na ostatnie pożegnanie. Kevin i Nigel Graham sprawili rodzicom dobrą podróż, wypuszczając kilka butelek z miejsc na całym świecie, gdzie ich rodzice mieszkali w różnych okresach.

Nic dziwnego, że Guy Dunstan był tym, który znalazł butelkę Grahamsa. Każdego ranka około 4 rano jest w Manly Beach i mierzy temperaturę oceanu za pomocą termometru do mięsa. Następnie spędza około godziny na malowaniu liczb na małym muralu umieszczonym na wysokim na metr betonowym słupie odwadniającym wystającym ze ściany plaży. „Idealne płótno” – mówi. To bezpłatna usługa społeczna, którą świadczy od dwóch i pół roku.

Dunstan wiedział, że nie ma sensu wrzucać butelki do oceanu. Prośba dotyczyła „wypuszczenia go z powrotem w podróż”. Dokładnie to potwierdzono.

Po skontaktowaniu się z rodziną Dunstan odkrył, że butelka mniej więcej zawiodła w swoim zadaniu, pływając siedem mil morskich (13 km) od plaży Bondi. Aby zwiększyć szanse na większą przygodę, zasięgnij porady eksperta w sprawie odpowiednich terminów i pływów. Następnie – z pomocą przyjaciela – przepłynął przez główki portu w Sydney i wysłał butelkę z prądem w stronę Oceanu Spokojnego.

Dunstan udokumentował podróż butelki w serii postów na Instagramie poświęconych codziennej sztuce ustawiania temperatury, a reakcja społeczności zapewniła rodzinie Grahamów nieoczekiwany dar oczyszczający. „Widok imion naszych rodziców zapisanych listami przez zupełnie obcych sobie ludzi na drugim końcu świata poruszył serce” – mówi Kevin Graham.

„Nie mogliśmy sobie wymarzyć lepszego opiekuna dla naszych rodziców, nie tylko ze względu na opiekę, jaką Jay zapewnił im pod opieką, ale także ze względu na emocjonalne zaangażowanie, jakie okazał, szukając sposobu na ułatwienie im podróży”.

Dunstan zaczął „zbierać liczby”, jak to nazywa, podczas pandemii, kiedy przyjaciel z lokalnej grupy pływackiej poprosił go o przysługę. W tamtym czasie zmierzenie temperatury zajmowało dwie minuty. Kontynuowanie „służby” trwa teraz znacznie dłużej „z wyboru” – mówi.

Ten bezpłatny akt dobroci jest szczególnie doceniany przez setki rannych ptaszków (pierwszy pokaz jest około 5:30), którzy codziennie pływają przy każdej pogodzie. Wielu z nich pływa na dystansie 1500 metrów od plaży Manly do zatoki Cabbage Tree. Całoroczna wystawa informuje pływaków, aby ubrali kombinezony lub byli przygotowani.

Zaangażowanie Dunstana opiera się na prostej filozofii: dostajesz to, co włożysz.

Dunstan pracuje w tej bezgłośnej godzinie pomiędzy ciszą nocy a ekscytującym świtem, kiedy dzień wciąż myśli o mentalności, w której żyje. Płonący promień jego latarki czołowej – dosłownie światło przewodnie – przebija cichą ciemność, gdy dołączam do niego na szlaku. Jego numer lotu 889.

Pomiędzy rykiem traktora przesypującego piasek rysuje szczegółowy diagram. Niektórzy zastanawiali się, dlaczego zwykle odważne liczby ostatnio się zmniejszyły. Mówi, że to zależy od pomysłu, który z czasem przekształci się w obraz, a przestrzeni do pracy jest tylko tyle. Odpowiada na te pytania, wyświetlając dzisiejszą temperaturę na wykresie oka okulisty. „Lubią małe tajemnice” – mówi z chytrym uśmiechem.

O 5:15 jego 24-godzinny mural został ukończony. Na popularne lokalne żądanie Dunstan przesłał je na swoje konto na Instagramie @temperatura_guy_manly Z podpisem: „#889 Badanie wzroku”.

„Poranne wejście do oceanu to stały element mojej rutyny” – mówi lokalna pływaczka Sally Stubo. „Widać, że w obliczeniach włożono całą staranność. To jak ciepły uścisk”.

„Nie chodzi tylko o pływanie, ale o społeczność i późniejsze spotkania z przyjaciółmi na kawę” – mówi. „Wiemy, że wcześnie rano wymaga to dużo energii. Wszyscy troszczymy się o Jaya. „

Ludzie często zastanawiają się, dlaczego Dunstan tak chętnie na co dzień pracuje samotnie w ciemności. Mówi, że odpowiedź jest przypięta na jego koncie na Instagramie: „Każdego ranka wiesz, że jest co najmniej jedna osoba, która cię docenia i bardzo się o ciebie troszczy”.

69-latek, który był świadkiem upadku z najwyższego szczebla korporacyjnej drabiny w stronę bezdomności, doskonale zdaje sobie sprawę, jak los może się zmienić. Około dziesięć lat temu przyjął prostsze podejście do życia i wrócił na właściwe tory. Jednak w ostatnich latach duchy traum z przeszłości powróciły i życie ponownie się zawaliło. „Wszystko, co miałem, to liczby. Dzięki nim ze społecznością mogłem się połączyć” – mówi.

Pewnego dnia połączenie to zostało zerwane, gdy klub surfingowy otrzymał nowy cyfrowy wyświetlacz temperatury. Dunstan, wierząc, że nie jest już potrzebny, przestał zapisywać swoje techniczne analogi. Gmina miała inny pomysł. Został zasypany ponad 1000 wiadomościami z prośbą o powrót.

Chociaż Dunstan upiera się, że nie jest artystą, jego codzienne rysunki są ulubionym tematem rozmów wśród mieszkańców zebranych na południowym krańcu plaży. Niezależnie od tego, czy chodzi o „powodzenia” dla uczestników maratonu pływania w oceanie, czy o szybki powrót do zdrowia Jimmy’ego Barnesa (po operacji na otwartym sercu), czy też „Dzięki za przybycie” Taylor SwiftIlustrowane wiadomości na temat temperatury oceanu stały się częścią życia męskich pływaków.

Do fanów, którzy osobiście włączyli się, aby pomóc, zalicza się muzyk (i sensacja TikToka) Ogórki Billy'egoAustralijski mistrz Ironman Kendricka Lewisa I aktorka Freya Tingley.

Dunstan mówi, że niektóre poranki były tak zimne, mokre i wietrzne, że obliczenia były prawie niemożliwe. „W takich chwilach możesz czuć się bardzo samotny. Ale ani razu nie obudziłem się i nie pomyślałem: «Nie chcę tego robić».

W nadchodzących miesiącach Dunstan osiągnie kamień milowy wynoszący 1000 poranków. Planuje już namalowanie muralu, który będzie podziękowaniem za wszystkie słowa otuchy, jakie otrzymuje, w chwilach, gdy czuł się samotny i niechciany.

Nie będzie to jego ostatni występ na milenium. „Chodzi o dokonanie niewielkiej wpłaty, to oszczędza sytuację” – mówi. Zawsze znajdzie się ktoś, kto będzie potrzebował ciepłego uścisku, więc będzie liczył, dopóki nie będzie mógł. – To tylko drobnostka.