Most ze sznurka: Peruwiańczycy wplatają 500-letniego Inka z powrotem na miejsce | Peru

Peruwiańczycy ze społeczności Huinchiri w regionie Cusco rekonstruują 500-letni wiszący most Inków, wykonany przy użyciu tradycyjnych technik tkackich, aby połączyć ze sobą przejście, które obejmuje rzekę Apurimac poniżej.

Most Q’eswachaka jest używany od ponad 500 lat do łączenia społeczności podzielonych przez rzekę. ale przez pandemia choroby koronawirusowej Popadł w ruinę i zawalił się w marcu.

Członkowie dotkniętych społeczności, takich jak Huinchiri, postanowili odbudować 30-metrowy most w tradycyjnym stylu Inków: przez tkanie go.

Zespoły robotników, zaczynając po obu stronach doliny i równoważąc gigantyczne liny główne biegnące nad rzeką, pracowały w kierunku środka, umieszczając mniejsze liny jako bariery między linami poręczy a podłogą chodnika.

„W zeszłym roku z powodu epidemii nie został wzmocniony… dlatego most runął na początku tego roku” – powiedział gubernator regionu Cusco Jean-Paul Benavente.

Ale teraz to jak reagowanie na samą pandemię. Z głębi peruwiańskiej tożsamości andyjskiej ten most biegnie przez basen Apurimac i możemy powiedzieć światu, że krok po kroku wyjdziemy.

W 2013 r. umiejętności i tradycje związane z odbudową mostu Q’eswachaka zostały uznane przez UNESCO za niematerialne dziedzictwo kulturowe ludzkości.

„To jest historia. Ponad 500 lat paradoksu w czasie. Q’eswachaka, ten żywy most Inków, jest tak naprawdę ekspresją i manifestacją kulturową” – dodał Benavente.

„To jest społeczność, w tym konkretnym przypadku społeczność Huinchiri z dystryktu Quehue pracuje obecnie nad połączeniem tego mostu, który łączy wioski, ale to również łączy tradycję i łączy kulturę”.