Nagrody finansowe maleją, zyski z ćwiczeń utrzymują się: badania zachodnie

Nowe badania przeprowadzone przez firmę Western sugerują, że jeśli zaczniesz ćwiczyć, obiecując trochę dodatkowych pieniędzy, możesz kontynuować ten nawyk nawet po zniknięciu zachęt finansowych.

Badanie przeprowadzone na ponad 580 000 Kanadyjczyków w trzech prowincjach za pomocą aplikacji do liczenia kroków wykazało, że nawet po usunięciu nagród po roku większość uczestników nadal chodziła mniej więcej tyle samo.

Korzystanie z aplikacji pomogło piechurom dodać średnio około 900 kroków do dziennego wyniku (dwa razy w przypadku osób, które na początku były nieaktywne fizycznie). Kiedy zniknęły zachęty – 0,04 dolara dziennie w nagrodach za karty benzynowe, bilety do kina i inne korzyści – liczba kroków spadła o około 200, co zachodni badacze uznali za „nieistotne klinicznie”.

„Idealnie byłoby, gdyby ludzie wychodzili i ćwiczyli za darmo. Jednak zdecydowanie tak nie jest, biorąc pod uwagę wysoki stopień otyłości i brak aktywności fizycznej. Oraz fakt, że można zapewnić zachęty finansowe do rozpoczęcia ćwiczeń, a nie do korzystania z nich na stałe, ” powiedział Sean Spilsbury, MA. ’21, główny autor książki „To bardzo zachęcający znak”. Nowe zachodnie badanie opublikowane w czasopiśmie Journal of the American Medical Association (JAMA) to czasopismo cyfrowe o otwartym kodzie źródłowym. Sieć JAMA jest otwarta.

„Aby piłka się potoczyła, trzeba ją kopnąć” – dodał, odnosząc się do nawyków ćwiczeń uczestników badania. „Kiedy się toczy, pęd może przejąć kontrolę”.

Spilsbury uzyskał tytuł magistra pod kierunkiem profesora kinezjologii Marka Mitchella, który studiuje nauki behawioralne i zdrowie cyfrowe, w tym wcześniejsze badania nad Rola zachęt finansowych w aktywności fizycznej

Uczestnicy korzystający z nieistniejącej już aplikacji w Ontario otrzymywali przez rok zachęty do chodzenia, czyli nagrody, które pomogły zwiększyć liczbę kroków o 900 (lub dwukrotnie więcej w przypadku osób, które wcześniej były nieaktywne).

Następnie wyeliminowano finansowanie rządowe, a wraz z nim w większości zniknęły premie.

W zachodnim badaniu zbadano nie tylko mieszkańców Ontario korzystających z aplikacji do liczenia kroków, ale także użytkowników w Kolumbii Brytyjskiej, Nowej Fundlandii i Labradorze, gdzie zachęty do aktywności utrzymywały się przez cały okres badania i zapewniały pozorowane grupy kontrolne.

Spilsbury i Mitchell wraz ze współautorami Piotrem Wilke, Caroline Taylor i Harrym Prabavicisem odkryli, że wśród mieszkańców Ontario korzystających z aplikacji nastąpił niewielki spadek – średnio około 200 kroków – po tym, jak nagrody w dużej mierze zniknęły.

Redukcja stopni nie ma sensu klinicznego

Największy spadek nastąpił wśród osób najbardziej zaangażowanych w aplikację, które wykonały o 330 kroków mniej. W przypadku osób, które były nieaktywne, gdy dostępne były zachęty, pozostały nieaktywne lub odnotowały niewielki wzrost po zakończeniu nagród.

Naukowcy stwierdzili, że średni spadek liczby kroków był „skromny” lub prawie nieistotny dla ogólnego stanu zdrowia danej osoby.

„Widzimy spadek, który nie jest klinicznie znaczący” – powiedział Mitchell.

„To wspaniale, że tak drobnymi nagrodami możemy motywować do aktywności fizycznej.” – Mark Mitchell, profesor kinezjologii

Wyniki te po zastosowaniu zachęt były ekscytujące dla zespołu, który analizował dane dotyczące kroków.

„Zmniejszenie liczby kroków dziennie ze 100 do 300 jest obiecujące, bo właśnie po to motywowana jest aktywność fizyczna” – powiedział Spilsbury. „No cóż, dajesz (nagrody) i to działa, ale co się stanie, gdy je odbierzesz ?”

Z najnowszych wyników wynika, że ​​po wykluczeniu zachęt takich jak benzyna, filmy i inne korzyści wynikające z punktów lojalnościowych niewiele się zmieni.

„Rządy w Kanadzie i za granicą, przedsiębiorstwa i programy zdrowia publicznego były zainteresowane tym podejściem (zachęcaniem do aktywności fizycznej). Piętą achillesową zawsze było to, że jest bardzo drogie. Po raz pierwszy udało nam się to wykazać i dzięki naprawdę dużej próbie możemy sprawić, że skuteczny program będzie tańszy i bardziej zrównoważony”.

Spilsbury, który biega pięć razy w tygodniu i uwielbia pływać, początkowo był sceptyczny.

„Nigdy nie myślałem, że ktoś będzie uprawiał sport dla pieniędzy” – powiedział. Lubił jednak szukać tych, którzy to zrobili, nawet pomimo wyzwań związanych z dokończeniem swojej pracy w obliczu pandemii Covid-19. To wcześniejsze prace Mitchella dotyczące motywacji do ćwiczeń skłoniły Spilsbury do ubiegania się o tytuł magistra w dziedzinie kinezjologii na Uniwersytecie Zachodnim.

„Kocham psychologię. Moja pasja do psychologii różni się od mojej pasji do ćwiczeń, co wyjaśnia, dlaczego to robię, dlatego lubię próbować dowiedzieć się, dlaczego inni też to robią”.