Przerażająca choroba, która dotyka milion Australijczyków

Alex Rodriguez (25 l.) powiedział portalowi news.com.au, że jego zaburzenia odżywiania pojawiały się falami, począwszy od wieku zaledwie 10 lat, ale najpoważniejsze wystąpiły, gdy miał 14 lat.

Kiedy choroba rozwijała się gwałtownie, jak wiele osób, ówczesny nastolatek całkowicie zaprzeczał temu, co się dzieje – powiedział, wyjaśniając, że zaburzenia odżywiania to przede wszystkim mechanizmy radzenia sobie z brakiem zrozumienia innych aspektów życia.

„Po zastanowieniu doszedłem do wniosku, że byłbym przerażony utratą różnych mechanizmów radzenia sobie, które posiadałem w tamtym czasie, a które zostały wprowadzone poprzez moje zachowania związane z jedzeniem i ćwiczeniami” – Alex powiedziała news.com.au.

Jego matka szybko zdała sobie sprawę, że te zachowania stały się nadmierne i wszechobecne.

„Kiedy te rzeczy zaczęły zakłócać moje codzienne życie — moich przyjaciół, rodzinę, naukę — wtedy zacząłem się bardzo niepokoić, zacząłem komentować i sugerować, żebym porozmawiał o różnych rzeczach, sugerując wizytę u pracownika służby zdrowia” – Alex powiedział.

„Byłam w stanie zaprzeczenia, byłam tak oporna, aby się z kimkolwiek spotykać i rozmawiać o takich rzeczach, ale kiedy zaczęli bardziej przejmować kontrolę nad moim życiem i zaczęłam słabnąć, zaczęłam odczuwać większy niepokój”.

Alex zaczął zdawać sobie sprawę, że stał się tylko skorupą samego siebie i zaczął akceptować fakt, że ma problem, ale jego mózg jest poważnie niedożywiony, a strach przed zobaczeniem pomocy sprawił, że trafił do szpitala.

„Nikt przychodzący do szpitala nie powinien mieć poczucia, że ​​jego zaburzenia odżywiania są wystarczająco poważne i zasługują na pomoc” – powiedział.

„Ale na nieszczęście w moim przypadku właśnie tyle potrzebowałam, aby przyjąć pomoc, chociaż po namyśle wiedziałam, że gdybym przyjęła pomoc lub gdybym wcześniej zaangażowała się w proces zdrowienia, mogłabym temu zapobiec”. „Wiele rzeczy się pogarsza”.

Przez pierwsze kilka tygodni w szpitalu Alex był otoczony przyjaciółmi, rodziną i pracownikami służby zdrowia, którzy go wspierali.

Ale on nadal zaprzeczał. Dopiero gdy jego ciało i umysł zaczęły się regenerować, zaczął zdawać sobie sprawę, za czym tęsknił i co chciał robić w życiu.

Od jego pobytu w szpitalu minęło ponad dziesięć lat i od tego czasu wiele się wydarzyło. Alex powiedział, że pozostała część jego doświadczeń w szkole średniej była satysfakcjonująca i satysfakcjonująca oraz że dążył do powrotu do zdrowia w wielu aspektach, które były trudne.

Jednak pierwotna przyczyna zaburzeń odżywiania pozostała nierozwiązana, a objawy zaczęły objawiać się na różne sposoby. Na przykład jego motywacja do osiągnięcia dobrego wyniku w klasie 12.

„Były podobieństwa do zaburzeń odżywiania, w przypadku których czułem, że muszę rzucić wszystko w swoim życiu, z wyjątkiem tego, by poczuć, że jest tego warte” – powiedział.

Kiedy poszedł do college’u, próbował poszerzyć swoje życie poza tym, ale jak twierdzi, nadal był bardzo zaangażowany w fitness, swoje ciało i jedzenie.

„Analogią, którą lubię używać, jest to, że zaburzenia odżywiania są trochę jak chwasty. Możesz leczyć powierzchnię za pomocą pewnych zachowań, ale jeśli nie rozumiesz, dlaczego ona tam jest i dlaczego w ogóle jej używałeś, aby sobie z nią poradzić, odrosną na różne sposoby w różnych obszarach twojego życia.” Powiedział.

Podczas izolacji, mieszkając w Melbourne, Alex naprawdę zaczął priorytetowo traktować swoje zdrowie psychiczne, pracując nad zrozumieniem, kim jest i czego chce w życiu.

Zaczął jako wolontariusz w leczeniu zaburzeń odżywiania, a nawet postawił diagnozę neuroróżnorodności i odkrył, że ma autyzm i ADHD.

Myślę, że to jeden z moich głównych celów [for sharing my story] „Jedną z rzeczy, która sprawia mi radość w życiu, jest wspieranie innych, pomaganie innym, aby zostali wysłuchani i pomaganie innym poczuć, że są wspierani i że nie są sami” – powiedział.

„A to wiąże się z redukcją piętna i stereotypów na temat wielu różnych rzeczy”.

W szczególności Alex powiedział, że zdrowie psychiczne i zaburzenia odżywiania u mężczyzn są zjawiskiem niedostatecznie zgłaszanym, dlatego chce to zmienić i zachęcić mężczyzn do otwarcia się. Stwierdził, że zaburzenia odżywiania nie mają określonego wyglądu ani charakteru demograficznego, są one powszechne.

Alex dzieli się swoją historią związaną z założeniem Fundacji Butterfly Wycisz hałas Kampania, której celem jest zbiórka pieniędzy dla 750 000 Australijczyków zmagających się z „głosem” osób cierpiących na zaburzenia odżywiania. To uczucie często może się nasilić podczas Świąt Bożego Narodzenia, co może prowadzić do niepowodzeń, ponieważ jest to święto skupiające się na jedzeniu.

„Dla wielu Australijczyków okres wakacji to szczęśliwy czas, podczas którego spotykamy się z rodziną przy jedzeniu, ale dla osób z zaburzeniami odżywiania jest to intensywny czas stresu i presji, podczas którego głosy na temat zaburzeń odżywiania są głośniejsze niż kiedykolwiek” – powiedziała Melissa Welton, dyrektor ds. Komunikacja W Fundacji Butterfly aż 75% osób z zaburzeniami odżywiania radzi sobie z tym wewnętrznym konfliktem i często podkreśla go jako kluczowy aspekt ich zaburzeń odżywiania wymagający interwencji klinicznej.

„Zachęcamy każdego, kto doświadcza tego hałasu lub oznak zaburzeń odżywiania się, aby sięgnął po wsparcie. Nasi doradcy w firmie Butterfly to wykwalifikowani specjaliści w dziedzinie zdrowia psychicznego, przeszkoleni w zakresie zaburzeń odżywiania i obrazu ciała, gotowi pomóc złagodzić hałas każdemu, kto potrzebuje wesprzyj w okresie świątecznym Darowizny są również niezbędne, abyśmy mogli nadal zapewniać to ważne wsparcie Australijczykom, którzy potrzebują go bardziej niż kiedykolwiek.

Na przestrzeni lat liczba wezwań do pomocy ze strony Butterfly wzrosła – od grudnia 2022 r. do stycznia 2023 r. odebrano 3500 wezwań. Oznacza to wzrost o 15% w porównaniu z rokiem poprzednim i o 32% w porównaniu z rokiem 2019.

Alex powiedział, że osobiście uważa tę porę roku za bardzo trudną i stwierdził, że kampania jest niezbędna, ponieważ pomaga ludziom nie czuć się samotnym, ale także zachęca rodzinę do lepszego zrozumienia, w jaki sposób wspierać osoby borykające się z trudnościami w ich otoczeniu.

Ładowanie osadzonego…