Przecław News

Informacje o Polsce. Wybierz tematy, o których chcesz dowiedzieć się więcej w Wiadomościach Przecławia.

Technicy ekipy wyjazdowej: Droid nurkujący z lodową płetwą zapewnia niespotykaną widoczność pod lodowcem szelfowym Antarktydy

Technicy ekipy wyjazdowej: Droid nurkujący z lodową płetwą zapewnia niespotykaną widoczność pod lodowcem szelfowym Antarktydy

Zdalnie sterowany pojazd podwodny Icefin, opracowany przez zespół kierowany przez Brittney Schmidt, można zobaczyć, jak jest opuszczany za pomocą liny światłowodowej 4,3 mm przez odwiert, aby rozpocząć jedno z trzech nurkowań pod lodowcem Ross Ice w pobliżu Stream Camp Glacier w grudniu 2019 r. kolor schronienia namiotu odbija się w śniegu. Icefin/NASA PSTAR RISE UP/Schmidt/Quartini

Wysoko w wąskiej, wypełnionej wodą morską szczelinie u podnóża największego szelfu lodowego Antarktydy, kamery zdalnie sterowanego podwodnego skutera śnieżnego transmitują nagłą zmianę scenerii.

Ściany gładkiego, spiekanego lodu meteorytowego nagle zrobiły się zielone i bardziej chropowate, przechodząc w słony lód morski.

Około 1900 stóp nad powierzchnią lodowca szelfowego Ross, który styka się z Camp Ice Stream, amerykańsko-nowozelandzki zespół badawczy uznał to przesunięcie za dowód „pompowania lodu” – procesu, którego wcześniej nie obserwowano bezpośrednio w szczelinie szelfu lodowego i ważnego za jego stabilność.

powiedział Justin Lawrence, wizytujący naukowiec w Cornell Center for Astrophysics and Planetary Sciences w College of Arts and Sciences (A&S). „A potem zrobiło się jeszcze dziwniej, gdy poszliśmy w górę”.

Bezprecedensowy wygląd robota Icefin wewnątrz szczeliny i obserwacje ujawniające ponad stulecie procesów geologicznych pod szelfem lodowym są szczegółowo opisane w „W obszarze uziemienia Camp Glacier zaobserwowano ponowne zamarzanie szczeliny i sygnatury odwrotu”, opublikowane 2 marca w Nature Geoscience.

W artykule przedstawiono wyniki kampanii terenowej z 2019 r. do Kamb Ice Stream wspieranej przez antarktyczną Nową Zelandię i inne nowozelandzkie agencje badawcze, kierowane przez Christinę Holby, profesor z University of Otago i jej współpracowników. Dzięki wsparciu programu Astrobiology NASA, zespół badawczy kierowany przez Brittney Schmidt, profesor nadzwyczajny astronomii i nauk o Ziemi i atmosferze w A&S i Cornell Engineering, mógł dołączyć do misji i rozmieścić Icefin. Schmidt’s Laboratory of Planetary Habitability and Technology rozwija Icefin od prawie dekady, zaczynając od Georgia Institute of Technology.

READ  Wybór leczenia chirurgicznego raka piersi, który może w dłuższej perspektywie wpłynąć na jakość życia

Członkowie zespołu Icefin Brittney Schmidt po ukończeniu pierwszej misji badania warunków pod szelfem lodowym Antarktydy, w pobliżu miejsca, w którym zbiega się strumień lodowy Camp, w grudniu 2019 r. — Icefin/NASA PSTAR RISE UP/Schmidt

W połączeniu z niedawno opublikowanymi badaniami szybko zmieniającego się lodowca Thwaites — badanego w tym samym sezonie przez drugi łazik Icefin — oczekuje się, że badania poprawią modele podnoszenia się poziomu mórz, dostarczając pierwszych widoków w wysokiej rozdzielczości interakcji lodu, oceanu i dna morskiego w kontrastujące systemy lodowców na pokrywie lodowej Zachodniej Antarktydy.

Thwaites, wystawiony na działanie ciepłych prądów oceanicznych, jest jednym z najbardziej niestabilnych lodowców na kontynencie. Camp Ice Stream, gdzie ocean jest tak zimny, stoi w miejscu od końca XIX wieku. Kamb obecnie kompensuje pewną utratę lodu z Zachodniej Antarktydy, ale jeśli zostanie zrewitalizowany, może zwiększyć wkład regionu we wzrost poziomu mórz o 12%.

„Antarktyda to złożony system i ważne jest, aby zrozumieć oba końce spektrum – systemy, które już przechodzą szybkie zmiany, a także te cichsze systemy, w których przyszłe zmiany stanowią ryzyko” – powiedział Schmidt. „Wspólne oglądanie Kamba i Thwaitesa pomaga nam dowiedzieć się więcej”.

NASA sfinansowała rozwój eksploracji Icefin i Kamb, aby rozszerzyć eksplorację oceanów poza Ziemię. Lód morski taki jak ten na szczelinie może być odpowiednikiem warunków panujących na lodowym księżycu Jowisza, Europie, celu misji orbitalnej NASA Europa Clipper, której start zaplanowano na 2024 r. Kolejne misje lądowników mogą pewnego dnia szukać bezpośrednio życia mikrobiologicznego w lodzie.

Icefin przenosi pełen zestaw instrumentów oceanograficznych na standardowej ramie o długości ponad 12 stóp i średnicy mniejszej niż 10 cali. Został opuszczony na linie przez odwiert, który zespół z Nowej Zelandii wywiercił w lodowcu szelfowym z gorącą wodą.

READ  TUC mówi | Long Covid należy traktować jako niepełnosprawność Long Covid

Podczas trzech nurkowań obejmujących ponad trzy mile w pobliżu obszaru uziemienia, w którym Kamb przechodzi w pływający szelf Rossa, Icefin sporządził mapę pięciu pęknięć – jednego w górę – oraz dna morskiego, rejestrując warunki wodne, w tym temperaturę, ciśnienie i zasolenie.

Zespół obserwował różne cechy lodu, które dostarczają cennych informacji na temat mieszania wody i szybkości topnienia. Obejmowały one dołeczki przypominające piłki golfowe, zmarszczki, pionowe przejścia i „dziwniejsze” formacje w pobliżu szczytu uskoku: kule lodu i przypominające palce wypukłości przypominające przypory.

Zdalnie sterowany kredyt Icefin: Icefin/NASA PSTAR RISE UP/Schmidt/Lawrence

Robot Icefin pracuje zdalnie pod wodą po zakończeniu nurkowania pod szelfem lodowym Ross w pobliżu strumienia lodowego Kamb w 2019 roku.

Naukowcy stwierdzili, że pompowanie lodu obserwowane w szczelinie prawdopodobnie przyczynia się do względnej stabilności szelfu lodowego Rossa – największego na świecie pod względem powierzchni i wielkości Francji – w porównaniu z lodowcem Thwaites.

„To sposób, w jaki te duże szelfy lodowe mogą się chronić i leczyć” – powiedział Peter Washam (A&S), oceanograf polarny z zespołu Icefin Sciences i drugi autor artykułu. „Wiele topnień ma miejsce na głębokościach bliskich linii gruntu, a następnie ta woda zamarza i gromadzi się na dnie lodowym jako lód morski”.

Na dnie morskim Icefin zmapował równoleżniki grzbietów, które zdaniem naukowców są odciskami pozostawionymi przez uskoki szelfu lodowego – i odnotował 150 lat aktywności od czasu stagnacji prądu Kamb. Gdy linia uziemienia cofnęła się, szelf lodowy przerzedził się, powodując usunięcie uskoków. Powolny ruch lodu w czasie przesunął pęknięcia w kierunku morza od grzbietu.

„Możemy spojrzeć na te cechy dna morskiego i powiązać je bezpośrednio z tym, co widzieliśmy w bazie lodowej” – powiedział Lawrence, główny autor artykułu, obecnie kierownik programu i planetolog w Honeybee Robotics. „Możemy w pewnym sensie odwrócić ten proces”.

READ  Naukowcy zagłębiają się w badania nad dietą dinozaurów po odkryciu rzadkich skamieniałości

Tylny kontur jazdy termicznej w słupie wody szczeliny (dodatkowe wideo 4 rozszerzone ryc. 5) jest przybliżony na podstawie białych punktów próbkowania (trajektoria pojazdu), z linią konturową 0 ° C definiującą horyzont przechłodzenia. Wstawki z a – i pokazują różne tekstury i formacje lodu w kolejności napotkania (pełne obrazy na rozszerzonych danych ryc. 5); c i g pokazują początek lodu morskiego wzdłuż przeciwległych ścian bocznych szczeliny na mniej więcej tej samej wysokości. Trasa pojazdu jest przesunięta o około 5–10 m od profilu lodowca z powodu ruchu na południe wzdłuż długiej osi szczeliny (w str.) i skumulowanego błędu pozycji pojazdu; Jednak wszystkie dane (i długość Icefin ROV) są podane w skali; 2 x pozioma przesada. Nauki przyrodnicze o Ziemi

źródło informacji

Oprócz Lawrence’a Woshama i Schmidta, współautorami Cornell są starsi inżynierowie Matthew Meister, który kierował zespołem inżynierów ISWINE, oraz Andrew Mullin. inżynier naukowy Daniel Disick; i dyrektor programowy Enrica Quartini. W skład zespołu Schmidta wchodzą również inżynier ds. badań Frances Bryson17 oraz doktoranci z Georgia Tech, Benjamin Horowitz i Anthony Spears.

Nowozelandzcy partnerzy wnieśli również wkład do Narodowego Instytutu Badań Wody i Atmosfery (NIWA); University of Auckland University of Otago i Victoria University of Wellington.

NASA wspierała badania poprzez planetologię i technologię z projektu RISE UP Analog Research Program (Ross Ice Shelf i Europa Underwater Probe) oraz przyszłych badaczy w programie NASA Earth and Space Science and Technology. Dodatkowe wsparcie pochodziło od Antarktycznej Platformy Naukowej w Nowej Zelandii, amerykańskiego programu antarktycznego oraz inicjatywy Hot Water Drilling Initiative na Uniwersytecie Wiktorii w Wellington.

W obszarze uziemienia Camp Glacier zaobserwowano ponowne zamarzanie szczeliny i sygnatury odwrotuNature Geoscience (otwarty dostęp)

Astrobiologia