Depresja występuje częściej u otyłych nastolatków i nastolatków, którzy są prześladowani ze wszystkich płci: badanie – Edexlive

Objawy depresji występują częściej u nastoletnich dziewcząt niż u ich rówieśników. Jednak wydaje się, że zdrowie psychiczne chłopców jest bardziej dotknięte otyłością. Bez względu na płeć, zastraszanie jest znacznie większym czynnikiem ryzyka niż nadwaga w rozwoju objawów depresji. Te wnioski zostały wyciągnięte przez naukowców z Uniwersytetu w Uppsali, którzy obserwowali młodzież przez sześć lat w badaniu kwestionariuszowym.

Wyniki zostały opublikowane w Journal of Public Health.

„Celem naszego badania było zbadanie związku między wskaźnikiem masy ciała (BMI) a objawami depresji oraz przyjrzenie się bliżej, czy ekspozycja na nękanie wpływa na ten związek w czasie. Chcieliśmy również sprawdzić wszelkie różnice między płciami”, – mówi Sophia Canders, doktorantka z Wydziału Neuronauki Uniwersytetu w Uppsali.

W badaniu młodzi ludzie urodzeni w hrabstwie Västmanland trzykrotnie odpowiadali na pytania dotyczące wzrostu, wagi i objawów depresji (2012, 2015 i 2018). Średni wiek respondentów to 14,4 lat za pierwszym razem i 19,9 lat za ostatnim razem.

Na podstawie BMI młodzież podzielono na trzy grupy: odpowiednio z prawidłową masą ciała, z nadwagą i otyłością. Zostali również uszeregowani według stopnia nasilenia objawów depresji.

Generalnie, niezależnie od wagi, dziewczęta często zgłaszały objawy depresji. W 2012 roku zrobiło to 17 procent dziewcząt i 6 procent chłopców. Do 2015 roku odsetek nastolatków doświadczających tych objawów wzrósł do 32 procent w przypadku dziewcząt i 13 procent w przypadku chłopców. Odpowiednie dane za 2018 r. Wyniosły odpowiednio 34% i 19%.

Wysoki wskaźnik BMI nie wpłynął, o ile naukowcy mogli, w znacznym stopniu na zdrowie psychiczne dziewcząt. Jednak zaobserwowany wzorzec był bardzo różny wśród chłopców.

„Analizując osobno dziewczęta i chłopców, zauważyliśmy, że w przypadku chłopców z otyłością w 2012 roku ryzyko wystąpienia objawów depresji w 2015 roku było statystycznie pięciokrotnie wyższe niż w przypadku chłopców o normalnej wadze. nie znaleźć takiego skojarzenia ”- mówi Canders.

Badanie nie było w stanie odpowiedzieć na pytanie o przyczyny tej różnicy między płciami, a naukowcy uważają, że potrzebne są dalsze badania w tej dziedzinie.

Młodzi uczestnicy byli również pytani o nękanie – na przykład, aby wyjaśnić, czy w zeszłym roku byli bici i kopani, nękani, wykluczani lub w inny sposób zastraszani online (wysyłanie SMS-ów lub inne cyberprzemoc) lub zastraszani przez Przed dorosłym w szkole.

W każdej z analiz ekspozycja na bullying wiązała się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia objawów depresyjnych. To skojarzenie pojawiło się również sześć lat później, zwłaszcza u chłopców z nadwagą. Naukowcy są przekonani, że te odkrycia wydają się wskazywać na różnicę między płciami w tym, jak BMI i bully razem wpływają na rozwój objawów depresji w przyszłości.

„Jednym z kluczowych wniosków i przesłaniem, jakie wyciągamy z naszych badań, jest to, że nękanie może wpływać na choroby psychiczne przez długi czas, co sprawia, że ​​środki zapobiegawcze przeciwko prześladowaniu w szkołach są niezwykle ważne” – mówi Canders.

To badanie jest podprojektem znacznie większego badania SALVe (Vestmanland Adolescent Life Survey). W Salvi, nastolatki urodzone w 1997 i 1999 r. I mieszkające w hrabstwie Västmanland (na zachód od Uppsali) w 2012 r. Poproszono o udzielenie odpowiedzi na pytania dotyczące różnych chorób, dobrego samopoczucia, snu, nawyków komputerowych, gier, radości ze szkoły i jeszcze. Aspekty ich życia.

Celem jest obserwowanie tej grupy przez 20 lat, aby zdobyć wiedzę o tym, jak genetyka i środowisko wpływają na zdrowie psychiczne i fizyczne.

W tym podprojekcie 1729 nastolatków (962 dziewcząt i 767 chłopców) po raz pierwszy, w 2012 r., Odpowiedziało na pytania badaczy. W 2015 r. Udział wzięło 1481 uczestników, aw 2018 r. 1111. Spadek liczby nadgodzin wynika z przedwczesnego kończenia nauki, Nieco więcej chłopców niż dziewcząt odpadło.

Oceniano młodzież na podstawie BMI i częstości występowania objawów depresyjnych. Każde pytanie dotyczące ich narażenia na nękanie otrzymywało punktację od 0 do 3. Badacze porównali następnie ogólne wyniki różnych grup. Oznacza to, że nie badali wyników na poziomie indywidualnym.