Kierowcy supersamochodów to „niewykorzystany zasób” NASCAR

Człowiek, który sprowadził Shane’a van Gisbergena do NASCAR, nazwał kierowców supersamochodów „niewykorzystanym zasobem” dla klasy samochodów seryjnych.

Już uważany za wszechstronnego kierowcę, Van Gisbergen pokazał kolejną passę, wygrywając w swoim debiucie w NASCAR w wyścigu Chicago Cup Series.

W ten sposób został pierwszym graczem z przeciwciałami, który wygrał Puchar lub Xfinity od wyczynu Marcosa Ambrose’a w 2014 roku w Watkins Glen.

Jest jednak także drugim Nowozelandczykiem, który od tylu lat przebił się przez czołowe zawody w Ameryce Północnej, idąc śladami Scotta McLaughlina, który pod koniec 2020 roku na stałe przeszedł z Supercars do IndyCar i strzelił gola. Pierwsze zwycięstwo w Petersburgu w lutym 2022 r.

Justin Marks, współwłaściciel zespołu Trackhouse Racing, który wysłał Van Gisbergena na ulice Chicago, uważa, że ​​jest mnóstwo talentów z Supercars, które mogłyby zaistnieć w NASCAR.

„Jeśli spojrzysz na wyścigi pucharowe, zwłaszcza z tym nowym samochodem na torach ulicznych, jeśli rozejrzysz się po całym świecie, najbliższą serią NASCAR Cup na torach drogowych na całym świecie jest seria Supercars”, Marks, który ma na swoim koncie kilka tytułów Cup Series, sam startuje jako szofer.

„Mam na myśli to, że samochody są bardzo podobne, a talent jest niesamowity.

„Oczywiście mamy Marcosa Ambrose’a w serii od wielu lat, Scott McLaughlin wszedł i wygrał IndyCar Series, a potem, kiedy spojrzysz na Scotta Dixona i chłopaków z tej części świata, mam na myśli, że jest tam dużo talentów.

„Myślałem o tym jako o rodzaju niewykorzystanego zasobu”.

Van Gisbergen prowadził w niepełnym wymiarze godzin „Project91”, inicjatywę stworzoną w celu sprowadzenia talentów z innych krajów i dyscyplin do NASCAR.

Kiwi jest drugim kierowcą, który ścigał się Chevroletem Camaro z numerem 91, po dwóch dotychczasowych startach z Kimi Räikkönenem, ale Marks przedstawił kontrast między trzykrotnym mistrzem Supercars a mistrzem świata kierowców z 2007 roku.

„Trudno jest wziąć faceta takiego jak Kimi Raikkonen, który ścigał się w Formule 1, i wsadzić go do samochodu z pełnym nadwoziem” – dodał.

„Oczywiście ma wielki talent, ale można się tam wiele nauczyć, podczas gdy Shane ma duże doświadczenie z takimi samochodami, więc pomyślałem, że jeśli ktoś taki jak on mógłby przyjść i moglibyśmy ułożyć program tak, jak to zrobiliśmy dla Project91 mógł naprawdę przyspieszyć, naprawdę szybko i być konkurencyjnym”.

Komentarze Marksa z pewnością zostaną dobrze przyjęte nie tylko przez Van Gisbergena, który wydaje się mieć co najmniej równe szanse finansowe na opuszczenie Supercars dla NASCAR w 2025 roku, ale także przez wielu jego obecnych rywali.

Obecny lider mistrzostw, Brody Kosteki, który szlifował zęby w samochodach seryjnych w Ameryce Północnej, chce przynajmniej wystąpić w NASCAR, a Cameron Waters wyraził podobne zainteresowanie NASCAR lub wyścigami samochodowymi po drugiej stronie Pacyfiku.

Jak na ironię, Marks zapomniał wspomnieć o innym antypodyjczyku, który wyróżniał się w Ameryce Północnej, Queenslander Will Power, najnowszym mistrzu IndyCar.

Power ma na swoim koncie dwa tytuły IndyCar i zwycięstwo w wyścigu Indianapolis 500, a urodzony w Queensland Nowozelandczyk Dixon jest sześciokrotnym mistrzem w tej kategorii, a także zwycięzcą głównego wydarzenia w „The Brickyard”.

McLaughlin odniósł cztery zwycięstwa w wyścigach w połowie swojego trzeciego pełnego sezonu i był już bliski zwycięstwa na owalu, pomimo wcześniejszego braku doświadczenia na takich torach i przeważnie czołowego toru do IndyCar.

Dziewięć lat Ambrose’a w NASCAR przyniosło dwa zwycięstwa w wyścigach pucharowych i pięć w National Series II klasy, wszystkie na torach drogowych, a australijski kolega Ryan Briscoe wygrał osiem wyścigów podczas swojego pobytu w IndyCar.